Αυτόπτης μάρτυρας στη θεραπεία Γκεστάλτ

Το "Αυτόπτης Μάρτυρας στη θεραπεία Γκεστάλτ" είναι ένα μικρό, αλλά απαραίτητο συμπλήρωμα στο κλασικό βιβλίο του Φριτς Περλς "Η προσέγγιση Γκεστάλτ".

Στον «Αυτόπτη μάρτυρα» παρακολουθούμε για πρώτη ίσως φορά στην ιστορία της ψυχανάλυσης και της ψυχοθεραπείας, ζωντανές συνεδρίες, όχι πια με την έννοια του ψυχαναλυτικού ντιβανιού, αλλά με τη συμμετοχή σ' ένα δράμα που οι πρωταγωνιστές του θ' ανακαλύπτουν και θα παρατηρούν τις αντιδράσεις τους την ώρα της παράστασης.

Ο στόχος της θεραπείας Γκεστάλτ, που αποτελεί το πιο προχωρημένο σύνορο σ' ολόκληρη την πορεία της ψυχανάλυσης, είναι να μετατρέψει τον άνθρωπο-μαριονέτα σε πραγματικό άνθρωπο· να τον διδάξει να χρησιμοποιεί τις έμφυτες ικανότητές του και ν' απελευθερωθεί απ' όλους τους καταναγκασμούς που εμποδίζουν την ανάπτυξη της προσωπικότητάς του.
Η κεντρική ιδέα της Γκεστάλτ ρίναι ότι μια μορφή είναι ένα σύνολο, ένα ολοκλήρωμα. Μόλιε διαχωρίσουμε τη μορφή έχουμε κομμάτια και κομματάκια. Ο άνθρωπος βρίσκεται σε μια τέτοια κατάσταση διαχωρισμένης μορφής. Η Γκεστάλτ δεν σκα΄βει "αλλά Φρόυντ" στο πιο βαθύ ασυνείδητο. Επιδιώκει να καταλάβουμε τη λέξη "τώρα", το παρόν, τη συνειδητότητα και από την κατανόηση αυτή να ξεκινήσει η διαδικασία για την αναδιοργάνωση της μορφής σ' ένα ενιαίο σύνολο.