0
Your Καλαθι
Ροντέλα 4 εποχών
Έκπτωση
20%
20%
Περιγραφή
Το ροντέλο ή «κυκλωτό», όπως το ονόμασε ο Γιάννης Ψυχάρης (επειδή προέρχεται από τη γαλλική λέξη «Rond» που σημαίνει κύκλος), είναι το ολιγόστιχο ποίημα δεκατριών στίχων που δεν χωρίζεται σε στροφές. Το περιεχόμενό του είναι συνήθως ελαφρό κι ευχάριστο.
Πρόκειται για μια ρυθμομετρική φόρμα ποίησης, που πλέκεται με δύο ομοιοκαταληξίες, της οποίας το κύριο γνώρισμα είναι ότι ο πρώτος στίχος επαναλαμβάνεται ολόιδιος και ως έβδομος, αλλά και ως δέκατος τρίτος. Επίσης, ο δεύτερος στίχος επαναλαμβάνεται ολόιδιος και ως όγδοος.
Τα «Ροντέλα 4 εποχών» περιέχουν τριάντα ποιήματα της Στέλλας Πετρίδου, που υμνούν την Άνοιξη, καλωσορίζουν το Καλοκαίρι, υποδέχονται μελαγχολικά το Φθινόπωρο και ζωγραφίζουν με όνειρα το Χειμώνα. Όλα τους, υπηρετώντας την ανωτέρω τεχνική, έρχονται να συντροφεύσουν τον αναγνώστη και να τον ταξιδέψουν στα κλασικά μονοπάτια της γαλλικής λυρικής ποίησης.
Μια μαργαρίτα μου γελάει διαβολικά.
Με περιπαίζει και σε δίλλημα με βάζει.
Την αγωνία μου στα πέταλά της στάζει
με μυστικά, με παροιμίες και γνωμικά.
Απλώνω βλέμμα και της γνέφω αισθαντικά
κι εκείνη γδύνεται αργά και με διχάζει.
Μια μαργαρίτα μου γελάει διαβολικά.
Με περιπαίζει και σε δίλλημα με βάζει.
Μέσα μου δαίμονες κι αγγέλοι αερικά
με προκαλούν κι η άγνοια μ’ αναταράζει.
Ποιος ξέρει τάχα το γραφτό του να διαβάζει;
Ποιος δεν ελπίζει σε σημάδια αιρετικά;
Μια μαργαρίτα μου γελάει διαβολικά.
Πρόκειται για μια ρυθμομετρική φόρμα ποίησης, που πλέκεται με δύο ομοιοκαταληξίες, της οποίας το κύριο γνώρισμα είναι ότι ο πρώτος στίχος επαναλαμβάνεται ολόιδιος και ως έβδομος, αλλά και ως δέκατος τρίτος. Επίσης, ο δεύτερος στίχος επαναλαμβάνεται ολόιδιος και ως όγδοος.
Τα «Ροντέλα 4 εποχών» περιέχουν τριάντα ποιήματα της Στέλλας Πετρίδου, που υμνούν την Άνοιξη, καλωσορίζουν το Καλοκαίρι, υποδέχονται μελαγχολικά το Φθινόπωρο και ζωγραφίζουν με όνειρα το Χειμώνα. Όλα τους, υπηρετώντας την ανωτέρω τεχνική, έρχονται να συντροφεύσουν τον αναγνώστη και να τον ταξιδέψουν στα κλασικά μονοπάτια της γαλλικής λυρικής ποίησης.
Μια μαργαρίτα μου γελάει διαβολικά.
Με περιπαίζει και σε δίλλημα με βάζει.
Την αγωνία μου στα πέταλά της στάζει
με μυστικά, με παροιμίες και γνωμικά.
Απλώνω βλέμμα και της γνέφω αισθαντικά
κι εκείνη γδύνεται αργά και με διχάζει.
Μια μαργαρίτα μου γελάει διαβολικά.
Με περιπαίζει και σε δίλλημα με βάζει.
Μέσα μου δαίμονες κι αγγέλοι αερικά
με προκαλούν κι η άγνοια μ’ αναταράζει.
Ποιος ξέρει τάχα το γραφτό του να διαβάζει;
Ποιος δεν ελπίζει σε σημάδια αιρετικά;
Μια μαργαρίτα μου γελάει διαβολικά.
Κριτικές
Δεν βρέθηκαν δημοσιεύσεις