Πατέρας

DERMATITIS UTOPICA

Cuando murio mi padre yo no estaba a su lado
y, sin embargo, si.

Yo vivi su agonia en la distancia,
con una dermatitis que dibujo en mi cara
un mapa de dolor que parecia
Africa o un racimo de uva de bobal.

Dermatitis utopica – diagnostico una amiga.

Cuando murio mi padre yo no estaba a su lado.

No lo digo con culpa pero si con la pena
parecida al absurdo del ausente,
del que nunca esta ahi,
del que se fue y ya nunca
regresara por mucho que regrese,
del que ha aprendido a desaparecer.


ΟΥΤΟΠΙΚΗ ΔΕΡΜΑΤΙΤΙΣ

Όταν πέθανε ο πατέρας μου εγώ δεν ήμουν πλάι του
κι όμως, ήμουν εκεί.
Έζησα την αγωνία του από απόσταση,
με μια δερματίτιδα που σχεδίασε στο πρόσωπό μου
ένα χάρτη πόνου, θύμιζε
την Αφρική ή ένα τσαμπί ξινόμαυρο σταφύλι.

Ουτοπική δερματίτις – ήταν η διάγνωση μιας φίλης.

Όταν πέθανε ο πατέρας μου εγώ δεν ήμουν πλάι του.

Δεν το λέω με ενοχή αλλά σίγουρα με τον πόνο
που αναλογεί στο παράλογο της απουσίας,
αυτού που ποτέ δεν είναι εκεί,
αυτού που έφυγε και που ποτέ πια
δεν θα επιστρέψει όσο κι αν επιστρέφει,
αυτού που έμαθε να εξαφανίζεται.