Η αμαζόνα του Μεγαλέξανδρου

Ένα ιστορικό μυθιστόρημα, γεμάτο δράση και μυστήριο, γραμμένο από τη σημαντικότερη Ιταλίδα συγγραφέα για παιδιά και νέους. Μια περιπέτεια που θα συναρπάσει μικρούς, μεγάλους και... μεγαλύτερους αναγνώστες.





ΚΡΙΤΙΚΗ



Η Ιταλίδα (γεννημένη στη Σαρδηνία) συγγραφέας Μπιάνκα Πιτζόρνο, με σπουδές Ελληνικής Ιστορίας, από τις γνωστότερες συγγραφείς για παιδιά και νέους στη χώρα της, έγραψε ένα αξιόλογο, καρπό μελέτης και άπειρων γνώσεων, βιβλίο για εφήβους και νέους. Ισως και για μας. Για όσους δεν έτυχε να ξενυχτίσουν παρακολουθώντας την προέλαση της μεγάλης στρατιάς, το συναρπαστικό ταξίδι του μέγιστου στρατηλάτη στα μακρινά ανατολικά σύνορα του κόσμου της εποχής εκείνης. Για όσους δεν έτυχε να μάθουν για τις συνήθειές του, για τον τρόπο ζωής των οικογενειών που τον ακολουθούσαν, για το μεγάλωμα των παιδιών εκεί στα ξένα, μες στην αντάρα του πολέμου, σε άγνωστες πόλεις -άξενες ή φιλόξενες-, σε τόπους ανήκουστους, κοντά σε ανθρώπους πότε περήφανους άρχοντες και βασιλείς, πότε συντετριμμένους υποτελείς και πότε σιωπηλούς και ατάραχους σοφούς. Ασφαλώς υπάρχουν πολλές σελίδες που θα διαβαστούν με ενδιαφέρον από τους νεαρούς αναγνώστες, πόσω μάλλον που η ηρωίδα είναι μια κοπελίτσα, η Μυρτάλη. Η Αμαζόνα. Η σκιά αλλά και η αδυναμία του Μεγαλέξανδρου. Παρεμπιπτόντως και του Βουκεφάλα η αδυναμία.

«Μια λύκαινα θα σε οδηγήσει στην καρδιά της Περσίας», λέγεται ότι είχε πει η ιέρεια όταν ο Αλέξανδρος σε νεαρή ηλικία ζήτησε χρησμό από το Μαντείο των Δελφών. Βέβαια, λύκαινα ακριβώς δεν ήταν, αλλά ήταν μια τρισχαριτωμένη μικρούλα που είχε ανατραφεί από λύκους. Τους οποίους υπεραγαπούσε και τους οποίους μιμούνταν στην εντέλεια. Αλλωστε όταν προσεφέρθη ως δώρο στον Αλέξανδρο ζούσε με την αγέλη της αρμονικότατα. Προερχόταν από την Υρκανία, μια περιοχή στα βορειοανατολικά σύνορα της Περσίας. «Χώρα των λύκων» σημαίνει το όνομα της πατρίδας της. Το παιδί-λυκάκι, όπως το έλεγαν, δάγκωνε στην αρχή, έσχιζε τα ρούχα του, πετούσε τα κοσμήματα, ποδοπατούσε τις κούκλες, μα ήξερε να ιππεύει καλύτερα από κάθε άλλον στο στρατόπεδο και ο Βουκεφάλας γονάτιζε μπροστά του παρακινώντας το να ανεβεί στη ράχη του. Ενα παιδί θαρραλέο. Παιδί από αρχαία γενιά, βασιλική, χαμένη πλέον στους μύθους. Κόρη Αμαζόνας...

«Η μικρή Αμαζόνα είναι δημιούργημα της φαντασίας μου... τη συνάντηση, όμως, του Μεγάλου Αλεξάνδρου και της βασίλισσας των Αμαζόνων την αναφέρουν πολλοί αρχαίοι ιστορικοί...», εξηγεί η συγγραφέας. Πλάσμα της φαντασίας της Πιτζόρνο, λοιπόν, κι έχει όλα τα προσόντα να συναρπάσει τον αναγνώστη, όπως όλα τα ωραία, γοητευτικά πλάσματα που γεννιούνται μεν στη φαντασία του δημιουργού, αλλά παραμένουν ζωντανά και συχνά τέρπουν και συγκινούν για πολύ χρόνο.



ΕΛΕΝΗ ΣΑΡΑΝΤΙΤΗ

ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ - 16/02/2007