Το μόνο που με νοιάζει είναι να ξύνομαι στη μασχάλη

Δε με νοιάζει καθόλου αν η ανθρωπότητα πάει να καταστραφεί. Ούτε με απασχολεί αν θα σωθεί η φάλαινα ή η μεγάλη λευκή λεοπάρδαλη ή ο μαύρος πάνθηρας ή ό,τι άλλο. Δε με αφορά. Το μόνο που με νοιάζει είναι να πάω με τα πόδια μέχρι τη γωνία να αγοράσω εφημερίδα και να διαβάσω για ένα βιασμό που έγινε στο δρόμο ή για μια ληστεία σε τράπεζα, και ίσως να πάω να φάω κάτι και να πιω μια μπίρα, και να βγω μια βόλτα και να κοιτάξω ένα σκυλί, ή να ξύνομαι στη μασχάλη. Δε με ενδιαφέρουν τα μεγάλα προβλήματα.

Η Ιταλίδα συγγραφέας, μεταφράστρια και κριτικός Fernanda Pivano μπαίνει στην ψυχή του Bukowski. Και εκείνος, προκλητικός όπως απέναντι σε κάθε εξουσία, δόγμα, ιδεολογία ή μόδα, της μιλά ανοικτά για τον εαυτό του και για τον κόσμο, για τον πόλεμο, την πολιτική και το φεμινισμό, για τη φύση, το ποτό, τα άλογα και τις γυναίκες, για τη σχέση της ζωής με τη γραφή, του Παλιού με το Νέο Κόσμο, του Θεού με το διάβολο, του γραψίματος με το χρόνο που περνά. Και ακόμα, για τον Ernest Hemingway, τον John Fante, τον Henry Miller.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου