Ο Ανακριτής

Το παρόν έργο γράφτηκε με σκοπό την όσο το δυνατόν αναλυτικότερη παρουσίαση των ζητημάτων που άπτονται των καθηκόντων του ανακριτή και γενικώς της ανακριτής δράσης.

Το έργο απευθύνεται σε νέους νομικούς, δικαστές και δικηγόρους, και έρχεται να λύσει το βασικό ζήτημα έλλειψης εξοικείωσης με την κύρια ανάκριση σε σχέση με τη διαδικασία στο ακροατήριο που προκύπτει από το γεγονός ότι η διαδικασία ενώπιον του ανακριτή δεν είναι δημόσια, ώστε να καθίσταται σύντομα και ευχερώς γνωστικό κτήμα όλων, και από το γεγονός ότι η κύρια ανάκριση ενίοτε προκύπτει αιφνιδιαστικά, δηλαδή μετά από την επ’ αυτοφώρω σύλληψη του κατηγορουμένου και αποτελείται από αλληλουχία ενεργειών, οι οποίες εκτυλίσσονται σε βάθος χρόνου. Αυτά τα χαρακτηριστικά ευνοούν την εμφάνιση καταστάσεων, που ενίοτε προκαλούν αμηχανία, και την ανάπτυξη πρακτικών δικονομικής συμπεριφοράς, που προκαλούν προβληματισμό για την ορθότητά τους. Επιπλέον, οι ενέργειες του ανακριτή έχουν έντονα τεχνικό-διαδικαστικό χαρακτήρα και γι’ αυτό η εκ παραδρομής παράλειψη ορισμένης διατύπωσης μπορεί να επιφέρει την ακυρότητα κάποιας ανακριτικής ενέργειας ή και μεγαλύτερου τμήματος της ανακριτικής διαδικασίας.

Στο παρόν έργο συγκεντρώθηκαν όλα εκείνα τα ζητήματα που ανακύπτουν σε κάθε στάδιο της κύριας ανάκρισης, δηλαδή από την παραλαβή της ποινικής δικογραφίας με την παραγγελία του εισαγγελέα για τη διενέργεια κύριας ανάκρισης μέχρι την τυπική περάτωσή της και τη διαβίβασή της στον εισαγγελέα, και εκτίθενται προβληματισμοί, προερχόμενοι από τη δικαστηριακή πρακτική. Σκοπός του έργου είναι να αποτελέσει ένα λεπτομερές εγχειρίδιο πρακτικού προσανατολισμού, από το οποίο να μπορεί ειδικά ο νέος ανακριτής να αντλεί συνδρομή και με τη χρήση του να επιλύει τις απορίες του για τον τρόπο οργάνωσης της κύριας ανάκρισης, τις ανακριτικές πράξεις, στις οποίες πρέπει να προβεί. Επίσης, από την πλευρά της υπεράσπισης, αναπτύσσονται και οριοθετούνται τα δικαιώματα του κατηγορουμένου έναντι του ανακριτή και επισημαίνεται η ορθή διαδικαστική διαδρομή κάθε ανακριτικής ενέργειας, ώστε να είναι ευκρινές και για τον συνήγορο υπεράσπισης πότε μία ενέργεια του ανακριτή μπορεί να προσβληθεί και πότε όχι καθοδηγώντας τον και καθιστώντας το παρόν ένα απαραίτητο πρακτικό εργαλείο.