0
Your Καλαθι
Παραμύθια μύθια αλήθεια
Περιγραφή
Τα παραμύθια που καταγράφονται στο πρώτο μέρος αυτού του βιβλίου τα άκουσα απ' τη γιαγιά μου, τη μητέρα του πατέρα μου, που γεννήθηκε στο χωριό Γέννα της περιφέρειας Λουλέμπουργκαζ της ανατολικής Θράκης το έτος 1894.
Το 1922 με την πρώτη ανταλλαγή των πληθυσμών πέρασε με την οικογένειά της στη δυτική Θράκη. Ένοιωθα πολύ τυχερή που είχα τους παππούδες μου στο σπίτι. Είχαν κι οι δυο ταλέντο στην αφήγηση. Ο παππούς Ανεστός μας μάζευε και μας αφηγούνταν ¨γεγονότα¨. Τα γεγονότα ήταν πραγματικές ιστορίες που τις έζησε ο ίδιος.
Η γιαγιά, πάλι, είχε μια απίστευτη ικανότητα να θυμάται παραμύθια και να τα αφηγείται με τόση νοστιμάδα που μας καθήλωνε. Εκατοντάδες παραμύθια άκουσα απ? τη γιαγιά μου. Μεγαλώνοντας, τα καταχώνιασα σ? ένα συρτάρι της μνήμης και τα άφησα εκεί μέχρι που αποφάσισα την καταγραφή τους.
Το δεύτερο μέρος έχει παραμύθια που συνέλεξα η ίδια. Όπου πήγαινα κι όπου βρισκόμουν, ρωτούσα αν ξέρουν να μου πουν κανένα παραμύθι. Τις περισσότερες φορές, δεν πετύχαινα κανένα αποτέλεσμα και γύριζα με άδεια χέρια, ή μάλλον με άγραφη κασέτα. Οι άνθρωποι δύσκολα ανοίγονται σε αγνώστους.
Κατέγραψα και μερικές μικρές ιστορίες που άκουσα και νομίζω πως εντάσσονται κι αυτές στο χώρο των λαϊκών παραμυθιών. Μερικές απ' αυτές τις θυμάμαι από παλιά και άλλες μου τις αφηγήθηκαν όταν αναζητούσα παραμυθάδες. Οι μικρές αυτές ιστορίες, είναι πολύ πιθανό να συνέβησαν κάποτε και με το πέρασμα των χρόνων πήραν τη μορφή μύθου, έγιναν «μύθια».
Το 1922 με την πρώτη ανταλλαγή των πληθυσμών πέρασε με την οικογένειά της στη δυτική Θράκη. Ένοιωθα πολύ τυχερή που είχα τους παππούδες μου στο σπίτι. Είχαν κι οι δυο ταλέντο στην αφήγηση. Ο παππούς Ανεστός μας μάζευε και μας αφηγούνταν ¨γεγονότα¨. Τα γεγονότα ήταν πραγματικές ιστορίες που τις έζησε ο ίδιος.
Η γιαγιά, πάλι, είχε μια απίστευτη ικανότητα να θυμάται παραμύθια και να τα αφηγείται με τόση νοστιμάδα που μας καθήλωνε. Εκατοντάδες παραμύθια άκουσα απ? τη γιαγιά μου. Μεγαλώνοντας, τα καταχώνιασα σ? ένα συρτάρι της μνήμης και τα άφησα εκεί μέχρι που αποφάσισα την καταγραφή τους.
Το δεύτερο μέρος έχει παραμύθια που συνέλεξα η ίδια. Όπου πήγαινα κι όπου βρισκόμουν, ρωτούσα αν ξέρουν να μου πουν κανένα παραμύθι. Τις περισσότερες φορές, δεν πετύχαινα κανένα αποτέλεσμα και γύριζα με άδεια χέρια, ή μάλλον με άγραφη κασέτα. Οι άνθρωποι δύσκολα ανοίγονται σε αγνώστους.
Κατέγραψα και μερικές μικρές ιστορίες που άκουσα και νομίζω πως εντάσσονται κι αυτές στο χώρο των λαϊκών παραμυθιών. Μερικές απ' αυτές τις θυμάμαι από παλιά και άλλες μου τις αφηγήθηκαν όταν αναζητούσα παραμυθάδες. Οι μικρές αυτές ιστορίες, είναι πολύ πιθανό να συνέβησαν κάποτε και με το πέρασμα των χρόνων πήραν τη μορφή μύθου, έγιναν «μύθια».
Κριτικές
Δεν βρέθηκαν δημοσιεύσεις