Ενθυμήματα - Όσα έζησα, όσα είδα, όσα άκουσα

... Ο Πατέρας κρατούσε από παπαδόσογο: ένας αδρεφός του νόνου μου, ο Σπύρος, καλογέρεψε στο Αγιο Όρος. Ο παπα-Στάθης, άλλος αδρεφός, ιερομόναχος και αυτός, λειτουργούσε στην εκκλησία της Παναγίας του Σκουλικάδου κι έκανε και το δάσκαλο. Ακόμα, στα χρόνια τα δικά μου, το χωριό είχε να κάνει με τη Χριστιανοσύνη και τις αρετές της. Μα όπως φαίνεται αυτή η Χριστιανοσύνη κι αυτές οι αρετές δεν κρύβανε κάποια ειρωνική, περιπαιχτική διάθεση. Το σπίτι της μητέρας ήταν πολιτικό...

... Μεγαλώνοντας ήθελα να γίνω Δεσπότης, κι αυτή την ιδέα μου την καλλιεργούσε η μητέρα, ήτανε θρήσκα και προτιμούσε να συνεχίσω την παπαδίστικη παράδοση του Προφυταίικου παρά την πολιτική του Κολυβαίικου. Και λοιπόν μου έφτιαξε ένα πετραχήλι κι εγώ σε μια γωνιά της καθημερινής μας τραπεζαρίας είχα εγκαταστήσει πάνω σ' ένα μπαούλο την εκκλησιά μου: ελειτουργούσα βοηθώντας και η αδρεφή μου και πότε πότε κι ο αδρεφός μου, έκανα λιτανείες, επιτάφιο, κι Ανάσταση. Είχα κόψει με χαρτόνι μικρούς εσταυρωμένους και νεκρούς Χριστούς...