Το βιβλίο των Ισλανδών

Το "Βιβλίο των Ισλανδών" είναι η πρώτη σάγα, δηλαδή το πρώτο λογοτεχνικό κείμενο που γράφτηκε στην Ισλανδία, ανάμεσα στο 1122 και στο 1133. στη γλώσσα νόρσε, δηλαδή τη μεσαιωνική σκανδιναβική γλώσσα.
Εξιστορεί τον αποικισμό της Ισλανδίας, τη συγκρότηση της πρώτης ισλανδικής κοινότητας, τη θέσπιση των νόμων, την ίδρυση της πρώτης πόλης του Άλθινγκι, την καθιέρωση του ημερολογίου, τη διαίρεση της χώρας σε τέσσερα τμήματα, τον αποικισμό της Γροιλανδίας, τη διάδοση του χριστιανισμού στην Ισλανδία, τη σπουδαιότητα των επισκόπων για την ισλανδική κοινωνία.
Η αφήγηση του Άρι του Σοφού ως πηγές της έχει τις αφηγήσεις ανθρώπων που ήξερε ότι ήταν καλά πληροφορημένοι και προικισμένοι με δυνατή μνήμη. Η αφήγησή του δίνει ιδιαίτερη έμφαση στη δημιουργία των νόμων και στον εκχριστιανισμό της Ισλανδίας το έτος 1000, καθώς και στην ιστορία των δύο πρώτων Ισλανδών επισκόπων.
Μέσα από την ανάγνωση του βιβλίου αυτού και των συνοδευτικών κειμένων του ο αναγνώστης μπορεί να σχηματίσει μιαν αρκετά σαφή εικόνα για την Ισλανδία και τα χαρακτηριστικά της ισλανδικής κοινωνίας, ακόμη και της σύγχρονης.