Ο Κωνσταντίνος Χρηστομάνος ως δραματογράφος

Το σύνολο του έργου του Κωνσαντίνου Χρηστομάνου αλλά και η δράση του ως διευθυντή και σκηνοθέτη της «Νέας Σκηνής» δεν κατανοούνται στις σωστές διαστάσεις τους, χωρίς τη λεπτομερή εξέταση της δραματογραφίας του.
Στη Σταχτιά Γυναίκα με διάφορες μάσκες, σε συμβολιστικό και νεορομαντικό decor και αρχαιοελληνική μεγαλοπρέπεια, ο Χρηστομάνος σκηνοθετεί το δικό του δράμα εμπλουτισμένο με την απέραντη συμπόνια για τη φωτεινή μορφή της αυτοκράτειρας Ελισάβετ. Στα Τρία φιλιά εκδικείται τη μοίρα του και ο ερωτισμός ανάγεται σε σύμβολο. Στον Κοντορεβιθούλη δεν πεθαίνει ο ήρωας, αλλά η πνευματική ύπαρξη του ίδιου του Χρηστομάνου, ο αυτοσεβασμός του, η υστεροφημία του. Κατασπαράζει το όνομά του και τον εαυτό του στο δικό του θέατρο, μπροστά στο δικό του κοινό.[...]

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου