0
Your Καλαθι
Φοβογλώσσα / Phoβoglossa
Δίγλωσσο
Έκπτωση
30%
30%
Περιγραφή
Στην ελληνοαγγλική αυτή έκδοση οι συγγραφείς παρατηρούν ότι τα τελευταία χρόνια η πολιτική συνδέεται συχνά με όρους κρίσεων και φόβου, με παραδείγματα την τρομοκρατία, την οικολογική και οικονομική κρίση και εσχάτως την πανδημία. Η ζωή έχει αναχθεί σε υπέρτατη αξία και αυτό αναβαθμίζει το φόβο σε κυρίαρχο συστατικό της πολιτικής. Παρατηρούν ότι, όσο πιο ασφαλής γίνεται ο κόσμος, τόσο παγιώνεται ο εθισμός στο φόβο.
Παράλληλα, επισημαίνουν ότι η γλώσσα ασθμαίνει να περιγράψει και να αναπαραστήσει εναλλασσόμενες σκληρές ή και βάρβαρες πραγματικότητες. Τη στιγμή που χρειαζόμαστε ονόματα να περιγράψουμε καινούργιες καταστάσεις, χρειαζόμαστε περισσότερα ονόματα για να μιλήσουμε για πρώην «πράγματα», που σείονται ή αποσυναρμολογούνται μπροστά σε ασυμμετρίες και μετακινούνται ασταμάτητα.
Αναλύουν την γλώσσα του φόβου και υπογραμμίζουν ότι, ειδικά στην περίπτωση της πανδημίας, η επίκληση των ειδικών, αν και απολύτως αναγκαία, κινδυνεύει να αυξήσει την καχυποψία πληθυσμιακών ομάδων, επισημαίνοντας ταυτόχρονα την εξάπλωση ενός διάχυτου φόβου στα κοινωνικά δίκτυα.
In this Greek-English edition, the authors observe that, in recent years, politics often operate in terms of crisis and fear, as in the case of terrorism, the ecological and economic crises, and the recent pandemic. Life has become our supreme value, subsequently making fear into a dominant component of politics. In a way, the safer the world becomes, the more fear becomes omnipresent.
At the same time, the authors point out that language has trouble describing and representing the waves of harsh or violent realities that the world is facing. While we need words to describe new realities, we need even more words to talk about former ones, as they tremble, disassemble, or constantly move in the face of asymmetries.
The authors analyze the language of fear and emphasize that, especially in the case of the pandemic, the invocation of experts, while necessary, may increase the mistrust of some groups, while highlighting the proliferation of a generalized sense of fear in the social media.
Παράλληλα, επισημαίνουν ότι η γλώσσα ασθμαίνει να περιγράψει και να αναπαραστήσει εναλλασσόμενες σκληρές ή και βάρβαρες πραγματικότητες. Τη στιγμή που χρειαζόμαστε ονόματα να περιγράψουμε καινούργιες καταστάσεις, χρειαζόμαστε περισσότερα ονόματα για να μιλήσουμε για πρώην «πράγματα», που σείονται ή αποσυναρμολογούνται μπροστά σε ασυμμετρίες και μετακινούνται ασταμάτητα.
Αναλύουν την γλώσσα του φόβου και υπογραμμίζουν ότι, ειδικά στην περίπτωση της πανδημίας, η επίκληση των ειδικών, αν και απολύτως αναγκαία, κινδυνεύει να αυξήσει την καχυποψία πληθυσμιακών ομάδων, επισημαίνοντας ταυτόχρονα την εξάπλωση ενός διάχυτου φόβου στα κοινωνικά δίκτυα.
In this Greek-English edition, the authors observe that, in recent years, politics often operate in terms of crisis and fear, as in the case of terrorism, the ecological and economic crises, and the recent pandemic. Life has become our supreme value, subsequently making fear into a dominant component of politics. In a way, the safer the world becomes, the more fear becomes omnipresent.
At the same time, the authors point out that language has trouble describing and representing the waves of harsh or violent realities that the world is facing. While we need words to describe new realities, we need even more words to talk about former ones, as they tremble, disassemble, or constantly move in the face of asymmetries.
The authors analyze the language of fear and emphasize that, especially in the case of the pandemic, the invocation of experts, while necessary, may increase the mistrust of some groups, while highlighting the proliferation of a generalized sense of fear in the social media.
Κριτικές
Δεν βρέθηκαν δημοσιεύσεις
