Το ανθρώπινο πεπρωμένο - Η συγχρονότητα και ο Κάρλ Γιουνγκ

Ο Γιούγκ από την συναναστροφή του με διάσημους φυσικούς της εποχής του οδηγήθηκε στην διαπίστωση της αντιστοιχίας ανάμεσα στην ανθρώπινη ψυχή και στο άτομο της ύλης. Η φυσική βρήκε τον τρόπο να διασπάσει το άτομο. Δεν είναι όμως ευρέως γνωστό ότι ο Γιουγκ βρήκε τον τρόπο να κάνει κάτι ανάλογο, με την ενεργοποίηση των αρχετυπικών συμβόλων, που βρίσκονται στο βάθος του ανθρώπου.

Από την παρατήρηση των γεγονότων στο μη συνειδητό βάθος της ψυχής των πελατών του και από την παρατήρηση αναλόγων φαινομένων στις αρχαίες θρησκείες και μυθολογίες, ο Γιουγκ οδηγήθηκε στην υπόθεση ότι υπάρχει ένας μη αιτιατός παράγοντας στο βάθος της ψυχής. Αλλά και οι φυσικοί βρήκαν ότι υπάρχει ένας μη αιτιατός παράγοντας στο φυσικό Σύμπαν. Αυτός ο μη αιτιατός παράγων που ανακάλυψε ο Γιουγκ δεν είναι αποκλειστικά ψυχικός, αλλά είναι ταυτόχρονα ψυχικός και φυσικός ή καλύτερα, όταν μπαίνει σε κίνηση, συσχετίζει τα ψυχικά φαινόμενα με αντίστοιχα φυσικά φαινόμενα στον φυσικό κόσμο. Αυτή η συσχέτιση ξεπερνά το τυχαίο, γιατί χαρακτηρίζεται από νόημα και αυτό ακριβώς τον κάνει να διαφέρει από κάθε άλλη έκφραση του τυχαίου. Τον παράγοντα αυτόν ο Γιουγκ τον αποκαλεί Συγχρονότητα.

Η Συγχρονότητα όμως, εκτός από τον άνθρωπο, εμφανίζεται και στο Σύμπαν και έχει εφαρμογή σε όλες τις επιστήμες, Αν ποτέ οι επιστήμονες θελήσουν να χρησιμοποιήσουν την αρχή της Συγχρονότητας του Γιουγκ, θα συντελεστεί επιτέλους η ένωση των Αντιθέτων.