Τον Απρίλη χωρίς στέφανα

Δεκαετίες '50-'70: Πώς μπορεί να ξεφύγει από τη μαύρη μοίρα της η μικρή Φωτούλα, ένα παιδί «πίτσκιο», δηλαδή μπάσταρδο, φυλακισμένο στη φτωχή και μίζερη γειτονιά του ποταμού, κοντά στα μπορντέλα, και στην ακόμη πιο καταθλιπτική καμαρούλα της σκληρής «γιαγιάς» της; Το μπουλούκι των θεατρίνων, με το οποίο αποτολμάει να το σκάσει, θα σταθεί η πραγματική της μοίρα. Η Φωτούλα θα εκμεταλλευτεί ανθρώπους και περιστάσεις για να μεταμορφωθεί στη Θεόνη Κομνηνού, να πετύχει με τη νέα της ταυτότητα και να μη γυρίσει ποτέ στο χωριό της. Όμως το παρελθόν, που τόσο πεισματικά απαρνιέται και θέλει να ξεχάσει, θα κάνει αποκαλυπτικά την εμφάνισή του για να την αναγκάσει να αναζητήσει εκείνους που την έφεραν στον κόσμο.
Τόσο η ρεαλιστική αφήγηση όσο και οι ζωντανοί διάλογοι δοσμένοι σε τοπικό ιδίωμα μας μεταφέρουν στη σκληρά βιωμένη πραγματικότητα της μεταπολεμικής Ελλάδας: μια πραγματικότητα που η ηρωίδα τη διασχίζει τυλιγμένη στους εφιάλτες της ασφυκτικής επαρχιακής ζωής και στα όνειρα της πρωτευουσιάνικης αστικής και καλλιτεχνικής επιτυχίας, ακολουθώντας τα κρυφά μονοπάτια της φυγής και της μοιραίας επιστροφής.