Η εξωσυμβατική ευθύνη της κοινότητας

Με την υποχρέωση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας να άρει τις ζημίες, που προκλήθηκαν σε ιδιώτες από πράξεις των οργάνων της, συμπλέκονται σοβαρά προβλήματα νομικής και οικονομικής υφής. Την εποχή της ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας δεν ήταν εύκολο να προδικαστούν οι λύσεις που θα δίνονταν από το Δ.Ε.Κ. Τα γαλλικά πρότυπα της αστικής ευθύνης του κράτους που διέτρεχαν τη ΣυνθΕΚΑΧ αντικαταστάθηκαν από την ηθελημένη αοριστία των γενικών αρχών του δικαίου του άρθρου 215 §2 ΣυνθΕΟΚ (νυν 288 §2 Συνθ.Ε.Κ.), γεγονός που δημιούργησε σοβαρά ερμηνευτικά προβλήματα.

Η προσέγγιση των ζητημάτων της κοινοτικής αστικής ευθύνης γίνεται ως εξής: αφού πρώτα οριοθετηθεί το πεδίο της έρευνας και μελετηθεί η προϊστορία της διάταξης του άρθρου 288 §2 Συνθ.Ε.Κ., γίνεται μια συγκριτική επισκόπηση των γενικών αρχών των κρατών-μελών στον τομέα της αστικής ευθύνης του δημοσίου και του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβάνεται το Δ.Ε.Κ. την έννοια των γενικών αρχών. Στην συνέχεια αναπτύσσονται οι διαδικαστικές προϋποθέσεις της αγωγής αποζημίωσης, μέσα στις οποίες εντάσσονται η αυτοτέλεια και η επικουρικότητα του εν λόγω ένδικου βοηθήματος, και τέλος αναλύονται οι ουσιαστικές προϋποθέσεις γένεσης της εξωσυμβατικής ευθύνης της Κοινότητας.

Αποκαλύπτεται κατ’ αυτόν τον τρόπο η επιτρεπτική, νομιμοποιητική και παιδαγωγική λειτουργία του θεσμού της αστικής ευθύνης της Κοινότητας και τονίζεται η σημασία της για την αποτελεσματική δικαστική προστασία των πολιτών της Ε.Ε.