Όλο σπίτι κρεβάτι εκκλησία

Εμένα η αγάπη με χαντάκωσε σ’ όλα τα επίπεδα… Να ξέρατε πάτερ…
Τον άντρα μου από έρωτα τον παντρεύτηκα… Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι έρωτας, ύστερα όμως, όταν μείναμε μαζί στο ίδιο σπίτι… κρακ… κάτι έσπασε μέσα μου!
Αυτό το καταραμένο το σπίτι φταίει για όλα, αλλά τι λέω, το κεφάλι μου φταίει…
Ε, όχι του λέω κάθε μέρα. Δεν κάθομαι άλλο στο σπίτι. Θα πάω κι εγώ να δουλέψω.
Αλλά ποιος είπε ότι η απελευθέρωση της γυναίκας ξεκινάει από τη στιγμή που θα αποκτήσει δικαίωμα για δουλειά;
Εγώ αυτό το δικαίωμα το κατάκτησα, αλλά τις δουλειές του σπιτιού ποιος θα μου τις πληρώνει;
Και άλλος να τις έκανε αντί για μένα, το πρόβλημα πάλι θα υπήρχε, γιατί και πάλι εγώ θα πλήρωνα.
Έτσι κατάκτησα δυο δουλειές!
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο άντρας μου είχε και άσθμα.
Όταν με πιάναν οι διαόλοι και πλάκωνα τις χριστοπαναγίες, συγνώμη πάτερ… ναι… ε, δεν υποφέρονταν άλλο.
«Μέχρι εδώ» ούρλιαζα… εκείνος… παφ! Του ερχόταν η κρίση. Ωχ, ωχ, έπεφτε τέζα σαν μπακαλιάρος, κοβόταν η αναπνοή του.


ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Το ξύπνημα
Μια γυναίκα μόνη
Η μαμά φρικιό
Την ίδια ιστορία έχουμε όλες
Μήδεια
Μονόλογος μιας πουτάνας στο φρενοκομείο
Έγινε την επαύριο
Εγώ η Ουλρίκε καταγγέλλω
Η Αλίκη στη χώρα δίχως θαύματα