Λευκές νύχτες

"Κοκαλώνω. Στην αυλή έχει µπει ένας χωροφύλακας. Αυτό ήταν. Ήρθε για µένα. Ο κόσμος µου σκοτείνιασε. Θα σαπίσω στη φυλακή. Η μητέρα θα πεθάνει από στεναχώρια, η Νινέτα θα νιώθει ντροπή για µένα και ο πατριός θα καταραστεί τη μαύρη τύχη που του έλαχε να μεγαλώσει µια κόρη -που δεν είναι πραγματική του κόρη- αλλά τη μεγάλωσε και του βγήκε σκάρτη.
Ο χωροφύλακας μιλάει µε το δικηγοράκο. Γελάνε. Τι μυστήριο παιδί. Πως γίνεται να γελάει µ' ένα χωροφύλακα. Κάτι λένε. Δείχνει προς το μέρος µου. Αυτό ήταν. Με κάρφωσε ο άτιμος. Λιποθυμώ..."

(απόσπασμα από το βιβλίο)

Τι μπορεί να διαλύσει τη φιλία δυο γυναικών, µορφωµένων, κατασταλαγµένων, και δυναμικών -όπως εμφανίζονται στην κοινωνία;
Τι μπορεί να δημιουργήσει η προβληματική ενηλικίωση δύο ανδρών. Όταν μάλιστα εισβάλλουν στη ζωή των γυναικών - δικηγόρων, ο καθένας για το λόγο του, ερωτικό ή οικονομικό...
Πάνω απ' όλα, ένα τραγικό γεγονός στη ζωή ενός όμορφου κοριτσιού, διαλυμένης και φτωχής οικογένειας, και η μυστηριώδης συζυγική διαβίωσή της δίπλα σε ανερχόμενο επαγγελματικά δικηγόρο, και η περιγραφή των γεγονότων σε ημερολόγιο, πως μπορεί να τα περιπλέξει όλα µε γοητευτικό και συναρπαστικό τρόπο;
Η Ζωή Ράπτη, µε το όλο ζωντάνια κι αλήθεια μυθιστόρηµά της εισχωρεί στον ελληνικό τρόπο ζωής και σε ανθρώπινες συμπεριφορές που θα κρατήσουν αδιάπτωτο το αναγνωστικό ενδιαφέρον των αναγνωστών.