Γράμματα του Αρθούρου Ρεμπώ

"...Κατά τα τέλη του Μαρτίου πήρα την απόφαση να φύγω. Μέσα σε λίγες μέρες πούλησα τα πάντα με ζημιά. Και, καθώς η σκλύρηνση και ο πόνος δε μου επέτρεπαν ν' ανέβω σε μουλάρι ή σε γκαμήλα, είπα να μου φτιάξουν ένα φορείο καλυμμένο με μια τέντα, με το οποίο δεκάξι άντρες με μεταφέρανε στη Zeilah σεδεκαπέντε μέρες. Τη δεύτερη μέρα του ταξιδιού, καθώς είχα προσπεράσει το καραβάνι, μ' έπιασε στην ερημιά μια βροχή, κι έμεινα δεκάξι ώρες εκτεθειμένος στα νερά, χωρίς καταφύγιο, και χωρίς να μπορώ να σαλέψω. Αυτό μου έκανε πολύ κακό. Σ' όλο το δρόμο, δεν μπόρεσα μια φορά να σηκωθώ από το φορείο μου, όπου με άφηναν, αφού με σκέπαζαν με την τέντα. Σκάβοντας ένα λάκκο με τα χερια μου κοντά στο φορείο, κατάφερνα με δυσκολία να γυρίζω λίγο στο πλάι για ν' αποπατώ μέσα σ' αυτό το λάκκο, που μετά τον γέμιζα με χώμα. Το πρωί έβγαζαν την τέντα απόπάνω μου και με σήκωναν. Έφτασα στη Zeilah αποκαμωμένος, παράλυτος..."