Φιλοσοφία της ιστορίας

Το δοκίμιον Φιλοσοφίας της ιστορίας είδε το φως της δημοσιότητας στην Αθήνα το 1841 όταν η σκέψη του νέου ελληνισμού, σύμφωνα με τον Κ.Θ. Δημαρά, αναπροσανατολίζεται συνολικά προς την αρχαιότητα και την ιστορία. Συγγραφέας της μελέτης αυτής ο Μάρκος Ρενιέρης (Τεργέστη 1815-Αθήνα 1897) ένας απο τους σημαντικότερους και πιο δραστήριους διανοούμενους του νεοσύστατου ελληνικού κράτους, ένας δημόσιος άνδρας που συνεδύασε επιτυχώς την πολιτειακή δράση με την καλλιέργεια των ιδεών. Η τριαδική αντίληψη της ιστορίας την οποία προτείνει το Δοκίμιο μαρτυρεί τη βαθιά επιρροή που άσκησε στον Έλληνα διανοούμενο ο Giambattista Vico, στον οποίον άλλωστε αφιερώνει το βιβλίο του ο Ρενιέρης, ονομάζοντας τον "πατέρα της επιστήμης της ιστορίας". Όπως επιχειρηματολογεί ο καθηγητής Παναγιώτης Νούτσος στην εκτενή και εμπερίστατη εισαγωγή του, με τη μελέτη καθώς και με τις υπόλοιπες ιστοριογραφικές συνθέσεις του, ο Μάρκος Ρενιέρης "αναδεικνύεται σε δημιουργικό τρόφιμο "δυο πολιτισμών", του ελληνικού και του ιταλικού, και σε πολιτικό διανοούμενο που φρόντιζε με τις θεωρητικές του επεξεργασίες να συμβάλει στην πολιτική και πολιτιστική ηγεμονία της αστικής τάξης του καιρού και του τόπου του".




Κείμενο του Ρενιέρη (1815-1897) που δημοσιεύτηκε το 1841 και προτείνει την τριαδική αντίληψη του χρόνου. Στην εισαγωγή της έκδοσης ο Παναγιώτης Νούτσος αναφέρει ότι ο Ρενιέρης αναδεικνύεται σε δημιουργικό τρόφιμο δύο πολιτισμών, του ελληνικού και του ιταλικού, και σε πολιτικό διανοούμενο που συνέβαλε στην πολιτική και πολιτιστική ηγεμονία της αστικής τάξης του καιρού και του τόπου του.

«ΤΟ ΒΗΜΑ»