Κατεβαίνοντας το ποτάμι

Τα εν λόγω κείμενα είναι πυκνώσεις από επιρροές της φύσης, της ζωής, της πράξης, της κοινωνίας, της πολιτείας, της επιστήμης, της θρησκείας, της τέχνης και της ιστορίας, από επιδράσεις που ασκήθηκαν στον γράφοντα από τις συνακόλουθες με αυτούς τους τομείς της οντολογίας και της γνωσιολογίας παραγωγικές πρακτικές, όπως είναι τα ταξίδια, οι διανθρώπινες σχέσεις και τα διαβάσματα, καθώς και από πρωτεϊσμούς, ονειρικές προεκτάσεις, που αποτελούν το λογοτεχνικό πλήρωμα της ελικωνιάδας προαίρεσης και συνιστούν με τον εξωπραγματικό τους χαρακτήρα, κατ' αποκλειστικότητα, τη μυθολογία των περιεχομένων. Με λίγα λόγια, το παρόν βιβλίο είναι το σώμα από τα αποστάγματα που γέννησαν ο βιωματικός και διαλεκτικός τρόπος ετασμού της φύσης, της ζωής και του πολιτισμού και η ευδώρα ανάγκη μεταποίησης του αποθησαυρισμένου πλούτου σε ιστουργήματα. Έτσι, μπορεί να ερμηνευτεί με πειστικότητα η κίνηση, που είναι το κύριο γνώρισμα των κειμένων και που ως χρόνος, ως τέταρτη διάσταση, στην οποία εντάσσονται και συλλειτουργούν και οι άλλες τρεις διαστάσεις του στερεομετρικού κόσμου, καλύπτει αυξητικά τον αχανή χώρο και προσδιορίζει συμβατικά τα μεγέθη του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος.

Είναι γνωστό ότι η εποχή, στην οποία ζούμε, είναι χρησιμοθηρική, και οι άνθρωποι στρέφουν τα ενδιαφέροντά τους σε ό,τι είναι άμεσα ή βραχυπρόθεσμα χρήσιμο στη ζωή τους. Μέσα σε μια τέτοια κατάσταση και με αυτή την τακτική καταβάλλεται χωρίς αμφιβολία πρώτιστα προσπάθεια για αντιμετώπιση των δυσκολιών της καθημερινότητας, αλλά παράλληλα και βεβαιότατα διαπιστώνεται ανεπίσχετη η ροπή προς εκμετάλλευση των ευκαιριών για προσωπικό όφελος, γεγονός που συνεπάγεται τη σύγχρονη κακοδαιμονία με όλα τα παρεπόμενά της. Ένα από αυτά τα παρεπόμενα είναι και η αδιαφορία των σημερινών ανθρώπων -και αναφερόμαστε στον κανόνα, όχι και στις εξαιρέσεις- προς τις λειτουργίες της ψυχής και του πνεύματος και συγκεκριμένα προς την πεζογραφία και την ποίηση.