0
Your Καλαθι
Γραφή τυφλού
Έκπτωση
30%
30%
Περιγραφή
Όλοι βιάζονται βιάζονται έχουν πολλά κλειδιά στις τσέπες τους
τους λείπει ένα κουμπί απ' το σακκάκι τους ή πιο μέσα
κι' εγώ, μη με κρατάς, βιάζομαι, κοντεύει κιόλας μεσημέρι
μη με κρατάς σου λέω πρέπει να πάω στην άρρωστη μάνα μου
πρέπει με τόνα χέρι μου να της κρατήσω ψηλά το κεφάλι,
με τ' άλλο το ποτήρι το νερό. Στο μόνο δέντρο της αυλής, έξω,
έχουν κρεμάσει τα παγούρια τους οι τρεις αδιάντροποι στρατιώτες-
τα βλέπει απ' το κρεββάτι της, εκεί στο παράθυρο φοβάται
θαρρεί πως είναι κομμένα κεφάλια. Πρέπει να της το ξαναπώ
«είναι παγούρια, παγούρια, παγούρια». Θα της φορέσω
τις λιωμένες παντόφλες της στ' άπλυτα πόδια, θα κάτσω
αντίκρυ στην καρέκλα και θα περιμένω να πεθάνει
προσπαθώντας να ξεχωρίσω πιο κάτω, στο λιόλουστο δρόμο,
τι νέα διαλαλεί ο ψευδός απογευματινός εφημεριδοπώλης.
Κι αυτή το ξέρει πως βιάζομαι κι ας κάνει πως κοιμάται ξέρει
πως το νερό έχει ζεσταθεί μες στα παγούρια που εγώ κρέμασα στο δέντρο.
τους λείπει ένα κουμπί απ' το σακκάκι τους ή πιο μέσα
κι' εγώ, μη με κρατάς, βιάζομαι, κοντεύει κιόλας μεσημέρι
μη με κρατάς σου λέω πρέπει να πάω στην άρρωστη μάνα μου
πρέπει με τόνα χέρι μου να της κρατήσω ψηλά το κεφάλι,
με τ' άλλο το ποτήρι το νερό. Στο μόνο δέντρο της αυλής, έξω,
έχουν κρεμάσει τα παγούρια τους οι τρεις αδιάντροποι στρατιώτες-
τα βλέπει απ' το κρεββάτι της, εκεί στο παράθυρο φοβάται
θαρρεί πως είναι κομμένα κεφάλια. Πρέπει να της το ξαναπώ
«είναι παγούρια, παγούρια, παγούρια». Θα της φορέσω
τις λιωμένες παντόφλες της στ' άπλυτα πόδια, θα κάτσω
αντίκρυ στην καρέκλα και θα περιμένω να πεθάνει
προσπαθώντας να ξεχωρίσω πιο κάτω, στο λιόλουστο δρόμο,
τι νέα διαλαλεί ο ψευδός απογευματινός εφημεριδοπώλης.
Κι αυτή το ξέρει πως βιάζομαι κι ας κάνει πως κοιμάται ξέρει
πως το νερό έχει ζεσταθεί μες στα παγούρια που εγώ κρέμασα στο δέντρο.
Κριτικές
Δεν βρέθηκαν δημοσιεύσεις