Καραβίδια Θερμοπυλών

"Οι καπνοί που λικνίζονται πάνω από τις στέγες φανερώνουν πως υπάρχουν κάτοικοι που φροντίζουν για την απαραίτητη ζεστασιά τους. Ακόμα και τη νύχτα μπορεί να μετρήσει κανείς τα κατοικημένα σπίτια απ' την πλαγιά του Αϊ-Λια, βλέποντας τ’ αμυδρά φώτα των παραθύρων που πολύ μοιάζουν κιόλας σαν πυγολαμπίδες, απόμερα στα σοκάκια του γραφικού τούτου χωριού. Φωτισμένο είναι και το παράθυρο του μικρού καφενείου της Λελούδας. Παλιότερα, όταν ζούσε ο άνδρας της, δεν είχε την ανάγκη του καφενείου. Ήταν αγροφύλακας ο μακαρίτης. Κι αυτό δεν ήταν λίγο για μια φτωχή οικογένεια. Ο διορισμός του αγροφύλακα κείνο τον καιρό απαιτούσε να 'χει μπάρμπα στην Κορώνη".

Ο Δημήτρης Ρήττας είναι ένας συγγραφέας που ξεχωρίζει τόσο για το ποιητικό και λογοτεχνικό έργο του όσο και για τις ταξιδιωτικές περιγραφές του. Στο τελευταίο του βιβλίο επιχειρεί ένα ταξίδι
διαφορετικό απ’ αυτά που μας έχει συνηθίσει, ένα ταξίδι στα πάτρια εδάφη τα πλημμυρισμένα από αναμνήσεις πίσω στο χωριό του, τα Καραβίδια Θερμοπυλών. "Τώρα που τα χρόνια βαραίνουν αισθητά
τις πλάτες του και τα εγγόνια και δισέγγονα του θέλουν να μάθουν την αυθεντική ιστορία της καταγωγής τους" ξεδιπλώνει το κουβάρι των αναμνήσεων και καταγράφει όλα εκείνα που σημάδεψαν
την ψυχή και τον τόπο του. Τοποθεσίες, σχολικές εκδρομές, πρόσωπα και έθιμα του χωριού ξεδιπλώνοντααι μπροστά μας, συνυφασμένα με την ιστορία του τόπου. Η δικτατορία του Μεταξά,
η Κατοχή, η αντίσταση των Ελλήνων στις επιθέσεις των κατακτητών ξυπνούν ιστορικές μνήμες και εμπλουτίζουν τις γνώσεις των νεότερων. Παραδοσιακοί στίχοι που αγγίζουν το δημοτικό τραγούδι,
διάσπαρτοι μέσα στο κείμενο, βγάζουν τον καημό που ’χει φωλιάσει μέσα του για τα περασμένα και εκφράζουν ποιητικά τα όσα είδε κι έπαθε. Δε λείπει και η κριτική ματιά στα όσα ο σύγχρονος κόσμος
βιώνει. Πρόκειται για ένα πολυσυλλεκτικό βιβλίο όπου οι αφηγήσεις και τα ιστορικά ντοκουμέντα μπλέκονται με τη λαογραφία και την ποίηση σ’ ένα πλήρως εναρμονισμένο σύνολο.