Προπτωχευτική διαδικασία εξυγίανσης επιχειρήσεων

Ένα από τα πιο επίκαιρα αλλά και αμφισβητούμενα ζητήματα στο χώρου του Πτωχευτικού Δικαίου αποτελούν οι προπτωχευτικές διαδικασίες. Η εμπειρία έδειξε ότι τόσο η διαδικασία του άρ. 44 Ν. 1892/1990, όσο και η διαδικασία συνδιαλλαγής των άρ. 99 επ. του Πτωχευτικού Κώδικα δεν αποτέλεσαν πραγματικά εργαλεία της εξυγίανσης των επιχειρήσεων, όσο θεσμούς τους οποίους οι οφειλέτες καταχράστηκαν προκειμένου να καθυστερήσουν ή να ματαιώσουν την αποπληρωμή των υποχρεώσεών τους, ή προκειμένου να πετύχουν σκοπούς ξένους προς το θεσμό της εξυγίανσης.
Η παρούσα μελέτη – που αποτέλεσε αρχικά, σε πιο συνεπτυγμένη μορφή, εισήγηση σε εκδήλωση της Μακεδονικής Ένωσης Εμπορικού Δικαίου – αποτελείται από δύο μέρη. Στο πρώτο, εξετάζονται συγκριτικά οι νεότερες τάσεις σε έξι διαφορετικές έννομες τάξεις και αναδεικνύονται τα κοινά προβλήματα των προπτωχευτικών διαδικασιών. Από την επισκόπηση αυτή προκύπτει και πόσο διαφορετική ήταν η εφαρμογή του αντίστοιχου θεσμού στην Ελλάδα. Στο δεύτερο μέρος, εξετάζονται λεπτομερώς όλες οι διατάξεις του Νομοσχεδίου που αντικαθιστά την υφιστάμενη διαδικασία συνδιαλλαγής, από την έναρξη της διαδικασίας μέχρι την επικύρωση της συμφωνίας. Σε όσα σημεία κρίνεται αναγκαίο, περιλαμβάνονται προτάσεις για τη βελτίωση του Νομοσχεδίου, μερικές από τις οποίες υιοθετήθηκαν στα επόμενα στάδια επεξεργασίας του Νομοσχεδίου.
Τέλος, σε χωριστό ένθετο, αναφέρονται όλες οι τροποποιήσεις που επήλθαν στο Νομοσχέδιο, το οποίο ψηφίστηκε πρόσφατα (6.9.2011) από τη Βουλή των Ελλήνων.