Η Ελλάδα των δανείων και των χρεοκοπιών

Déjà vu, déjà vu, déjà vu μονολογεί ο βιβλικός Μαθουσάλας πάνω στα ερείπια της οικονομικής κρίσης που σαρώνει την Ελλάδα το τελευταίο διάστημα! Το βιβλίο του Γ. Ρωμαίου είναι ενταγμένο σε εκείνη την εκσυγχρονιστική σχολή της οικονομικοκοινωνικής ανάλυσης που πρεσβεύει, ότι, για τα σημερινά χάλια της πατρίδας μας ευθύνονται πρώτα από όλα οι δικές μας ανίατες παθογένειες πολιτικής διακυβέρνησης και οικονομικής διαχείρισης ( π.χ. αβελτηρίες, πολιτικάντικα παιχνίδια, πελατειακό κράτος, αναβολές και καθυστερήσεις στη λήψη αποφάσεων κλπ) και κατόπιν οποιαδήποτε μείζονα ή ελάσσονα κρίση. Για να κάνει κάτι τέτοιο περισσότερο εμφανές και ξεκάθαρο ανατέμνει την οικονομικοπολιτική ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας από τα δάνεια της ανεξαρτησίας ως σήμερα. Πράγματι, όπως αναφέρεται εμφατικά κάπου, ¨η ιστορία της Ελλάδας είναι η ιστορία των δανείων της¨. Περί αυτού δεν μπορεί να υπάρξει σοβαρή αντίρρηση και το ερώτημα που διατυπώνεται αμείλικτο είναι: θα μπορέσει άραγε αυτή η χώρα να αποκτήσει ποτέ οικονομική ανεξαρτησία; Καλό το βιβλίο γιατί συμβάλλει στην εθνική μας αυτογνωσία, καλός και ο συγγραφέας του, γιατί παρόλο που συνδέθηκε πολύ στενά με ένα από τα δυο κόμματα που κυβέρνησαν τον τόπο τα τελευταία σαράντα χρόνια, είναι αντικειμενικότατος όταν φτάνει στον καταμερισμό ευθυνών λέγοντας τα ¨σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη¨!
Υ.Γ. Εντύπωση προκαλεί ότι η συμπεριφορά του ελληνικού πολιτικού κόσμου παραμένει αναλλοίωτη σε κάθε σοβαρή εθνική κρίση. Από το Δηλιγιάννη και τον Τρικούπη, ως τον Βενιζέλο και τον Τσαλδάρη και μέχρι τους Καραμανλή και Παπανδρέου τα μοτίβα πολιτικής συμπεριφοράς είναι σχεδόν ίδια. Ενώ το μουλάρι βρίσκεται στην άκρη του γκρεμού, πρώτο μέλημα όλων είναι να ρίξουν κάτω τον καβαλάρη…για να ανέβουν αυτοί στη θέση του παρά να τραβήξουν το άτυχο ζώο από το γκρεμό! Κάτι τέτοιες διαπιστώσεις σε βάζουν σε μυστήριες σκέψεις, αγαπητέ αναγνώστη…