Ο κόσμος της Ευριπίδου και των πέριξ

Οδός Ευριπίδου, Ψυρρή, πλατεία Κουμουνδούρου, Γεράνι. Το εμπορικό κέντρο της παλιάς Αθήνας. Γειτονιές που τις αγάπησαν και τις κατοίκησαν άνθρωποι απλοί, αλλά και σπουδαίοι συγγραφείς και καλλιτέχνες (Παπαδιαμάντης, Μητσάκης, Πικιώνης, Χατζηκυριάκος-Γκίκας, Εγγονόπουλος, Χατζιδάκις κ.ά.). Μυρωδιές που διεγείρουν. Ήχοι ασυνήθιστοι, ξεχασμένοι. Περιοχές που μεταλλάχθηκαν με την πάροδο του χρόνου.

Οικονομική κρίση, μετανάστες, ναρκομανείς, κι ανάμεσά τους κάτοικοι και επαγγελματίες που αρνούνται να απομακρυνθούν, να λιποτακτήσουν. Παλιές και νέες συνθήκες προσπαθεί ν’ αφουγκραστεί το βιβλίο. Ένα μέσον για ν’ ακουστεί η φωνή των παλιών και των τωρινών κατοίκων.

Βασικός σκοπός του είναι να παρακινήσει τον αναγνώστη να επισκεφθεί την περιοχή, όχι μόνο για την κάλυψη των πρακτικών αναγκών. Να διαβεί τα κατώφλια παλιών παντοπωλείων, εργαστηρίων, και παντός είδους καταστημάτων. Να θαυμάσει παλιά κτίρια, εκκλησίες, δρομίσκους και μπαλκόνια αλλοτινών καιρών, να γνωρίσει την Εταιρεία των Φίλων του Λαού και την Διπλάρειο Σχολή. Έτσι, ακολουθώντας τις διαδρομές αυτού του βιβλίου, ο αναγνώστης θα ακούσει το παρελθόν να συνομιλεί με το παρόν και θα συναντηθεί με ένα κομμάτι σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού.



Μια περιήγηση στην οδό Ευριπίδου, στο Ψυρρή, στην Κουμουνδούρου και στο Γεράνι γραμμένο με μεγάλη προσοχή, θα έλεγα ευλάβεια, για την Αθήνα που περικλείουν αυτές οι γειτονιές. Είναι χωρισμένο σε τέσσερα κεφάλαια. Στο πρώτο αναφέρεται στην ζωή της περιοχής, τόσο της επαγγελματικής όσο και της θρησκευτικής και κοινωνικής ζωής. Σε αυτή την ζωή παίρνουν μέρος και όσοι κατεβαίνουν στο κέντρο για δουλειές αλλά και οι μόνιμοι κάτοικοι, ξένοι και ημεδαποί. Το δεύτερο μέρος αναφέρεται στο εμπόριο και κυρίως στο χονδρεμπόριο τροφίμων, στο οποίο μιλάνε και άνθρωποι που οι επιχειρήσεις τους δέσποζαν τα παλιότερα χρόνια αλλά τώρα δεν υπάρχουν πια. Το τρίτο κεφάλαιο περιέχει ιστορίες ανθρώπων και κτηρίων του 19ου αιώνα που με κάποιον τρόπο σχετίζονται με το σήμερα. Το τέταρτο κεφάλαιο αναφέρεται στο πώς οι περιοχές αυτές πέρασαν στη λογοτεχνία. Ο επίλογος του βιβλίου κλείνει με τους κατοίκους της περιοχής και την ευχή τους να βελτιωθούν οι συνθήκες ζωής των αλλοδαπών που ζουν εκεί ώστε να αναβαθμιστεί όλη η περιοχή. Πολύ σημαντικά είναι τα φωτογραφικά ντοκουμέντα που παρατίθενται με ραφεία, παντοπωλεία, κορδελιάστρες, μηχανουργούς, μαθητές της Διπλαρείου Σχολής και άλλους βιοπαλαιστές που αποτυπώνουν την αχλύ της ιστορίας, σχεδόν συγκινητική, αλλά ακόμα εκεί.
Γιάννης Ν. Μπασκόζος