0
Your Καλαθι
Η μόνη φλόγα
Έκπτωση
10%
10%
Περιγραφή
Στην τέταρτη ποιητική συλλογή του, ο Καβάφης και η βυζαντινή υμνογραφία είναι οι συνομιλητές του στίχους ποιούντος. Μετρημένος βηματισμός, διασκελισμός αβίαστος, εξομολογητικός, όπου δει, τόνος. Η αρχαία Ελλάδα ως μνήμη και Ιστορία επανέρχεται συχνά, δίνοντάς του την αφορμή το σήμερα να στοχαστεί ως καθρέφτη που καθρεφτίζει το χθες. Ένα χθες που νοσταλγείται, επειδή ο χρόνος αντί να το φθείρει, το κοσμεί με την ωραιότητα που έχουν τα ερείπια. Εκεί ανάμεσά τους λυτρώνεται από της βιοτικής, της μέριμνας, τα βάρη, υπέρ της προσδοκώμενης πέραν του κόσμου ετούτου πτήσεως. Όμως αυτή την εγγενή αδυναμία του σώματος δεν την απογειώνει πάντοτε υπέρ του Πηγάσου, που φτερά έχει, τα οποία άπαξ δεν φλέγονται όπως του Φαέθοντος. Ο αγών, πάντοτε καλός.
ΒΑΣΙΛΗΣ Κ. ΚΑΛΑΜΑΡΑΣ, ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ - 22/06/2001
Κριτικές
Δεν βρέθηκαν δημοσιεύσεις