Προσπάθεια αποκωδικοποίησης του ποιήματος « η σταγόνα» από την ποιητική συλλογή «Αλεξίλυποι Σκιαλύτες, του Γιώργου Ρούσκα»
«Η σταγόνα» - μέσο σύνδεσης του θεού με τον άνθρωπο-μετουσιώνεται σε δάκρυα συγχώρεσης.
Η παραμονή στον πόνο και ο ιδρώτας που απορρέει από την αγωνία πριν τη σταύρωση μετατρέπονται σε πηγή ζωής που δίνουν χρώμα στο συναίσθημα και «οσμή» στην ποιότητα της ζωής του δημιουργήματος.
Το αίμα του Θεανθρώπου (ζουμί καρπούζι) στην απουσία ενοχών (λευκό πουκάμισο) μεταβολίζει το τραύμα του μαρτυρίου σε προσφορά αγάπης με εξάλειψη των ενοχών, καθώς ο Θεάνθρωπος «ξεπλένει» την αμαρτία στο μουσαμά της αθωότητας.
Η θυσία Του μετατρέπεται σε σταγόνα γάλατος ικανή να χορτάσει τις βουλιμικές ορέξεις του βρέφους.
Ο πόνος Του - μεταβολίζεται σε ρετσίνι που λάμπει από το μεγαλείο της ανιδιοτέλειας-ρέει κατά μήκος του κορμού του έλατου και παγώνει το αίμα, εξαιτίας της άδικης Θεανθρωποθυσίας.
Το Αίμα γίνεται επιδερμική σταλαγματιά-γεύση στη θηλυκή δυνατότητα αναπαραγωγής της ζωής.
Έτσι η μετάγγιση του αίματος εξατμίζει την ευθύνη της ανθρωπότητας προσφέροντας γονιμοποιημένα σπέρματα ,σε εδάφη κατάλληλα να δεχτούν την προσφορά Πίστης,Ελπίδας,Συγχώρεσης και Ανιδιοτελούς Αγάπης.
Δήμητρα Τ.
ΝΙΚΟΣ Τ.
10/03/2012, 09:24
Το βιβλίο «Αλεξίλυποι Σκιαλύτες» με ποιήματα του Γιώργου Ρούσκα είναι μία νέα (όπως και στο προηγούμενο βιβλίο-Αχλύς2) απόπειρα εξωτερίκευσης έντονων προβληματισμών με ποιητικό τρόπο που αφορούν στην πορεία του σύγχρονου ανθρώπου μέσα σε ένα τεχνητό περιβάλλον υπό την ομπρέλα αυτού που ονομάζουμε « πολιτισμός», στην αγωνία του ν απαντήσει στα αναπάντητα ως σήμερα υπαρξιακά ζητήματα, στην στάση του... απέναντι στην κυριαρχούσα τεχνολογία και στην άμεση ή έμμεση εξάρτησή μας από αυτήν, θέτοντας ερωτήματα και ενίοτε προτείνοντας λύσεις.
Προκειται για ένα έργο τέχνης,του χεριού,του ιδιαίτερου λόγου και...
του μυαλού….ξεπροβάλλουν ερωτήσεις, προβληματισμοί, απόψεις, εντοπισμός περίεργων και καθόλου αθώων καταστάσεων, ψυχαναγκασμοί, εξαρτήσεις και τόσα άλλα που με ιδιαίτερο τρόπο μέσα από τα ποιήματα αυτά φωτίζουν τα σκοτεινά σημεία και αχνοφέγγει η τόσο ποθούμενη ελπίδα.
Αυτό που διαπερνάει ανεμπόδιστα και φρεσκομυρίζει σχεδόν σε κάθε σελίδα του βιβλίου είναι ένας βαθύς ερωτισμός που επιδρά καταλυτικά σε κάθε ανάσα γλυκαίνοντας ταυτόχρονα την οπτική θεώρηση για όλα.
Εικόνες πλημμυρίζουν τον αναγνώστη κατά την μελέτη των ποιημάτων και είναι αυτό που κάνει την ποιητική αυτή συλλογή τόσο ξεχωριστή
Νίκος Τ.
