Η Ελένη της Σπάρτης

Η Ελένη αποτελεί μία από τις πιο περίπλοκες μορφές της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας. Ποικίλες είναι οι εκδοχές των μύθων που αφορούν την καταγωγή της. Θεοί και θνητοί εμφανίζονται ταυτόχρονα ως γονείς της. Άραγε, ποια ήταν η πραγματική της υπόσταση; Ήταν θνητή που για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας ηρωοποιήθηκε και στο τέλος θεοποιήθηκε δανειζόμενη χαρακτηριστικά και δικαιοδοσίες παρελθουσών θεοτήτων; Ή ήταν μία προελληνική θεά που κατά τη μυκηναϊκή εποχή μεταμορφώθηκε και εξέπεσε σε ηρωΐδα; Για ποιο λόγο τη διεκδικούσαν τόσοι μνηστήρες; Τι συμβόλιζε η Ελένη και τι θα κέρδιζε αυτός που θα την αποκτούσε γυναίκα του; Από πόσο μακριά έρχονται τα χαρακτηριστικά της λατρείας της και πού μπορεί να εντοπιστεί ο αρχικός τύπος της σχετικής θεότητας; Στην παρούσα μελέτη επιχειρείται να δοθεί απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα. Πρόθεση της συγγραφέως είναι η τακτοποίηση των μύθων μέσα στον χώρο και τον χρόνο (στο μέτρο του δυνατού), καθώς και η ερμηνεία των μύθων με ψυχολογικά και ορθολογιστικά κριτήρια.