0
Your Καλαθι
Παραφροσύνη...
και μια επιστολή στον Φερνάντο Πεσόα
Έκπτωση
30%
30%
Περιγραφή
Ποιητής και πεζογράφος, επιστήθιος φίλος του Φερνάντο Πεσσόα,
ο Μάριο ντε Σα-Καρνέιρο (1890-1926) είναι ένα από τα τρία μεγαλύτερα
ονόματα του πορτογαλικού μοντερνισμού.
Υμνητής του Μαλλαρμέ, υποστηρικτής του Απολλιναίρ, ιδιότυπος συνοδοιπόρος
του φουτουρισμού, είναι αυτός που ενημερώνει το φίλο του για τα νέα ρεύματα στην τέχνη, στέλνοντας ανταποκρίσεις από το Παρίσι, μεταλαμπαδεύοντας τον ευρωπαϊκό μοντερνισμό στη χώρα του.Μαζί με τον Φερνάντο Πεσσόα είναι από τους ιδρυτές του πρωτοποριακού περιοδικού Orpheu,που με τα δύο τεύχη του βγάζει την πορτογαλική λογοτεχνία από την απομόνωσή της και τη συνδέει με το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι.
Ο ποιητικός μύθος του Φερνάντο Πεσσόα, οι ετερώνυμες προσωπικότητές του και η επιδίωξη της αποπροσωποποίησης που σφραγίζει ανεξίτηλα το έργο
του, γίνονται πιο κατανοητά όταν γνωρίσουμε το έργο του Σα-Καρνέιρο.
Η μελαγχολική ιδιοσυγκρασία του, ο πεσιμισμός του, ο κακοποιητικός ναρκισσισμός του, η κατακερματισμένη συνείδηση του εαυτού του αντανακλούν στο έργο του, ενώ επανέρχονται συχνά θέματα όπως η ερωτική επιθυμία, η ομοφυλοφιλία, η ρευστότητα της έμφυλης ταυτότητας, η αυτοχειρία, ο θάνατος.
Η Παραφροσύνη, γραμμένη το 1910 από τον εικοσαετή Μάριο ντε Σα-Καρνέιρο αποτελεί το πρώτο διήγημα μιας συλλογής που εκδίδεται με τίτλο Principio (Aρχή) το 1912. Πρόκειται για ένα αρχετυπικό διήγημα, το οποίο εκφράζει τις αγωνίες του καλλιτέχνη, διάσημου γλύπτη εν προκειμένω, μπροστά στο αιώνιο δίπολο της τέχνης και της ζωής, με τις επιμέρους διερωτήσεις γύρω από το κάλλος, τη νεότητα, τη φθορά του χρόνου και την αδυσώπητη ανθρώπινη μοίρα που απόλυτος ρυθμιστής της είναι ο θάνατος.
Παρότι η Παραφροσύνη θα μπορούσε να διαβαστεί σαν ένα κείμενο προφητικό, σαν το χρονικό θα έλεγε κανείς μιας προαναγγελθείσας αυτοκτονίας, καθώς έξη χρόνια μετά τη συγγραφή του ο δημιουργός του αυτοκτονεί, «δεν διαβάζουμε τον Σα-Καρνέιρο για την αυτοκτονική του φύση -τον διαβάζουμε γιατί έχει μια εξαίρετη εικονοποιία και μια μοναδική μεταφορική γλώσσα? γιατί είναι ικανός να εξιδανικεύσει τα πιο καταθλιπτικά ένστικτα χρησιμοποιώντας μια γλώσσα που καταφέρνει να προκαλέσει την κάθαρση των ίδιων μας των συναισθημάτων».
ο Μάριο ντε Σα-Καρνέιρο (1890-1926) είναι ένα από τα τρία μεγαλύτερα
ονόματα του πορτογαλικού μοντερνισμού.
Υμνητής του Μαλλαρμέ, υποστηρικτής του Απολλιναίρ, ιδιότυπος συνοδοιπόρος
του φουτουρισμού, είναι αυτός που ενημερώνει το φίλο του για τα νέα ρεύματα στην τέχνη, στέλνοντας ανταποκρίσεις από το Παρίσι, μεταλαμπαδεύοντας τον ευρωπαϊκό μοντερνισμό στη χώρα του.Μαζί με τον Φερνάντο Πεσσόα είναι από τους ιδρυτές του πρωτοποριακού περιοδικού Orpheu,που με τα δύο τεύχη του βγάζει την πορτογαλική λογοτεχνία από την απομόνωσή της και τη συνδέει με το ευρωπαϊκό γίγνεσθαι.
Ο ποιητικός μύθος του Φερνάντο Πεσσόα, οι ετερώνυμες προσωπικότητές του και η επιδίωξη της αποπροσωποποίησης που σφραγίζει ανεξίτηλα το έργο
του, γίνονται πιο κατανοητά όταν γνωρίσουμε το έργο του Σα-Καρνέιρο.
Η μελαγχολική ιδιοσυγκρασία του, ο πεσιμισμός του, ο κακοποιητικός ναρκισσισμός του, η κατακερματισμένη συνείδηση του εαυτού του αντανακλούν στο έργο του, ενώ επανέρχονται συχνά θέματα όπως η ερωτική επιθυμία, η ομοφυλοφιλία, η ρευστότητα της έμφυλης ταυτότητας, η αυτοχειρία, ο θάνατος.
Η Παραφροσύνη, γραμμένη το 1910 από τον εικοσαετή Μάριο ντε Σα-Καρνέιρο αποτελεί το πρώτο διήγημα μιας συλλογής που εκδίδεται με τίτλο Principio (Aρχή) το 1912. Πρόκειται για ένα αρχετυπικό διήγημα, το οποίο εκφράζει τις αγωνίες του καλλιτέχνη, διάσημου γλύπτη εν προκειμένω, μπροστά στο αιώνιο δίπολο της τέχνης και της ζωής, με τις επιμέρους διερωτήσεις γύρω από το κάλλος, τη νεότητα, τη φθορά του χρόνου και την αδυσώπητη ανθρώπινη μοίρα που απόλυτος ρυθμιστής της είναι ο θάνατος.
Παρότι η Παραφροσύνη θα μπορούσε να διαβαστεί σαν ένα κείμενο προφητικό, σαν το χρονικό θα έλεγε κανείς μιας προαναγγελθείσας αυτοκτονίας, καθώς έξη χρόνια μετά τη συγγραφή του ο δημιουργός του αυτοκτονεί, «δεν διαβάζουμε τον Σα-Καρνέιρο για την αυτοκτονική του φύση -τον διαβάζουμε γιατί έχει μια εξαίρετη εικονοποιία και μια μοναδική μεταφορική γλώσσα? γιατί είναι ικανός να εξιδανικεύσει τα πιο καταθλιπτικά ένστικτα χρησιμοποιώντας μια γλώσσα που καταφέρνει να προκαλέσει την κάθαρση των ίδιων μας των συναισθημάτων».
Κριτικές
Δεν βρέθηκαν δημοσιεύσεις
