Σχολές και ρεύματα στη νεοελληνική λογοτεχνία ΙΙΙ

Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια διαδρομή στον ελληνικό αλλά και τον ευρωπαικό χώρο του Ρομαντισμού.


Για πρώτη ίσως φορά αντιμετωπίζεται σφαιρικά η κίνηση του Ρομαντισμού και μελετάται με βάση τις κοινωνικές και πολιτικές παραμέτρους που γέννησαν και εξέθρεψαν αυτό το ρεύμα. Ο συγγραφέας Χάρης Σακελλαρίου σκιαγραφεί τους προδρόμους και τους κυριότερους εκπροσώπους του Ρομαντισμού τόσο στον παγκόσμιο όσο και στον ελληνικό πνευματικό χώρο (Παναγιώτης Σούτσος, Αριστοτέλης Βαλαωρίτης, Αχιλλεύς Παράσχος, Σπυρίδων Βασιλειάδης, Δημήτριος Παπαρρηγόπουλος) και δημοσιεύει αντιπροσωπευτικά τους κείμενα, εν πολλοίς όχι και τόσο γνωστά.


Ο Χάρης Σακελλαρίου επισημαίνει το ρόλο του Ρομαντισμού σε μια κρίσιμη περίοδο της ιστορίας της νεότερης Ευρώπης, ενώ υπογραμμίζει τα δύο βασικά χαρακτηριστικά του ελληνικού Ρομαντισμού, τα οποία είναι:


"Οι ξένες επιδράσεις, πράγμα που φανερώνει ότι οι Νεοέλληνες ρομαντικοί αισθάνονται ρευστό και δυσπροσδιόριστο το έδαφος κάτω από τα πόδια τους, και η πρόσδεσή του στο άρμα της αρχαιολατρίας και τους ψευτοκλασικισμού, που κληρονόμησε από τους κλασικιστές και τους φαναριώτες και τους έπνιξε τη φλόγα της αυθορμησίας, από την οποία τροφοδοτείται κάθε ελληνική ποίηση".