Φράνι και Ζούι

Όταν η «Φράνι» και ο «Ζούι»... έσκασαν μύτη στα λογοτεχνικά δρώμενα το 1961 με τη μορφή ενός ενιαίου βιβλίου, οι γραφίδες των κριτικών της εποχής αντί με μελάνι γέμισαν με χολή. Δεν μίλησαν απλά για ένα διήγημα (Φράνι) και μια νουβέλα (Ζούι) που απέτυχαν να ικανοποιήσουν τους αναγνώστες με τον εκλεπτυσμένο νου, όπως τόσες και τόσες άλλες συγγραφικές προσπάθειες, αλλά χαρακτήρισαν το
περιεχόμενο των σελίδων τους από εξαιρετικά κακές ιστορίες έως άμορφα εδάφια καθαρής μαλθακότητας.

Σήμερα, το βιβλίο αυτό του Τζ. Ντ. Σάλιντζερ, το δεύτερο πιο γνωστό μετά το συγκλονιστικό μυθιστόρημά του «Ο φύλακας της σίκαλης», θεωρείται ένα πραγματικό αριστούργημα, ένα έργο από αυτά που
διαβάζονται ξανά και ξανά επειδή προσφέρουν κάθε φορά νέα στοιχεία προς εκτίμηση ή αμφισβήτηση από τους αναγνώστες. Ένα βιβλίο εξερεύνησης της θρησκείας και της φιλοσοφίας με ζητούμενο την αλήθεια, το οποίο χτίζεται και αποδομείται γύρω από τη σημασία της οι-
κογενειακής αγάπης. Η Φράνι και ο Ζούι είναι τα στερνοπούλια της οικογένειας Γκλας. Παιδιά-θαύματα, ωστόσο, όπως και τα άλλα τέσσερα αδέλφια τους, λόγω της νεότητας, του εύθραυστου ψυχισμού τους και του πένθους που στοιχειώνει τους Γκλας από την αυτοκτονία του πρωτότοκου γιου (του ποιητή-αγίου Σίμορ), η Φράνι και ο Ζούι είναι και τα πιο τραυματισμένα μέλη της πολύπαθης φαμίλιας.

Φοιτήτρια η μεν, ανερχόμενος ηθοποιός ο δε. Και οι δύο τους σε αναζήτηση πνευματικής και ψυχικής καθαρότητας, περιπλανώνται ανάμεσα στους ανθρώπους αγγίζοντάς τους, μα μένοντας οι ίδιοι, πάντα,
ανυπόφορα μόνοι. Παρηγοριά τους η αγάπη που τους δένει και η σοφία που ενστάλαξε στη ζωή τους ο εκλιπών μεγάλος αδελφός τους...

Καθρέφτες των πιο μύχιων ψυχικών εσοχών του Αμερικανού συγγραφέα, η Φράνι και ο Ζούι, οι πρωταγωνιστές των δύο αυτών ιστοριών, κατορθώνουν με την πολυπλοκότητα αλλά και την απέραντη
τρυφερότητά τους να καθρεφτίσουν μιαν ολόκληρη γενιά που αποζητούσε τη λύτρωση ακόμη και όταν κολυμπούσε στο τέλμα τής πιο βαθιάς ματαίωσης. Εκπληκτικά επίκαιρο μέσα στη διαχρονικότητά του, θα διεκδικήσει και θα κερδίσει για μία ακόμα φορά τη δικαίωσή του για εκείνη την πρώτη άδικη κρίση μέσα από την ολόθερμη αποδοχή των καινούριων, αλλά και των παλιών αναγνωστών του.

Η Βραδυνή, 15/4/2012

Περίμενα τη μετάφραση της νουβέλας «Raise Ηigh the Roof Βeam, Carpenters» και της νουβέλας «Seymour: Αn introduction» από τον Αύγουστο Κορτώ και απογοητεύτηκα. Ο Κορτώ είναι ταλαντούχος αλλά παρασύρεται από τις ευκολίες του και παγιδεύεται σε εξυπνακισμούς.

Το Βήμα, 09/05/2010