Ο αγώνας για να είναι κανείς άνθρωπος

«...Αν και έχουν αλλάξει πολλά πράγματα από τότε που το βιβλίο πρωτοκυκλοφόρησε πριν από 37 χρόνια, ο τρόπος με τον οποίο το κράτος και οι περισσότεροι στην κοινωνία αντιμετωπίζουν το έγκλημα και τους θεωρούμενους ως εγκληματίες δεν άλλαξε.
Για αυτό παραμένει χρήσιμη η αναρχική θεώρηση του εγκλήματος και της Εγκληματολογίας, για όσους αμφισβητούν τις κυρίαρχες απόψεις, και ας μην είναι αναρχικοί. Από την στιγμή που οι αναρχικοί στην Ελλάδα υπήρξαν αυτοί που συμπαραστάθηκαν περισσότερο στους αγώνες των κρατουμένων για ανθρώπινα δικαιώματα, το γιατί οι αναρχικοί ενδιαφέρονται για τους κρατούμενους έχει ενδιαφέρον για οποιονδήποτε θέλει να είναι ενημερωμένος για φλέγοντα ζητήματα, όπως τα ζητήματα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ίσως, εμβαθύνοντας στο πρόβλημα της αντιμετώπισης του εγκλήματος από αναρχική σκοπιά, θα αντιληφθούν κάποιοι αυτό που πριν δυόμιση χιλιάδες περίπου χρόνια έλεγε ο Αθηναίος νομοθέτης Σόλωνας: "Ο νόμος είναι σαν τον ιστό της αράχνης, τα μικρά έντομα πιάνονται, ενώ τα μεγάλα τον σχίζουν και περνάνε". Δηλαδή, οι μικροπαραβάτες, τα "μικρά έντομα", είναι στην φυλακή, ενώ οι μεγάλοι εγκληματίες, τα "μεγάλα έντομα", είναι έξω, στην κοινωνία, και κυκλοφορούν ανάμεσά μας διαπράττοντας ατιμώρητοι τα μεγάλα εγκλήματά τους...».
Από την εισαγωγή του Φίλιππα Κυρίτση