Η γειτονιά των ονείρων

Ένα ταξίδι στο Ρεισντερέ της Μικράς Ασίας με τις όμορφες εικόνες , τα έθιμα, τις γεύσεις τις μελωδίες! Μια ονειρική περιγραφή της Πανανής για τον τρόπο ζωής του χωριού της στις ήρεμες μέρες τότε που η ευτυχία ξεχείλιζε στο σπιτικό της! Ο πρώτος πόλεμος φέρνει την πρώτη φουρτούνα στις ζωές τους. Η αναγκαστική τους φυγή τους φέρνει στο νησί της Λήμνου. Και ενώ μετά απο λίγα χρόνια γεύονται την χαρά της επιστροφής, η χαρά τους αυτή δεν θα κρατήσει για πολύ! Ο άντρας της Πανανής Δημητρος εξαναγκάζεται να ακολουθήσει τα τάγματα εργασίας και η τύχη του αγνοείται! Το μέτωπο τον Ελλήνων σπάει και οι Τούρκοι μπαίνουν μέσα στα χωριά των Ελλήνων σφάζοντας και λεηλατώντας καιίγοντας τις περιουσίες των κατοίκων! Το ίδιο εφιαλτικό βράδυ στην φυγή των κατοίκων του Ρειζντερε ακολουθεί και η Πανανή με τον δυόμιση ετών γιό της Μανώλη και τον δεκαπεντάχρονο γιο της Κωνσταντή! Μέσα στο σκοτάδι την φρίκη και τον τρόπο ο Κωνστανής χάνει απο τα μάτια του την μάνα και τον αδερφό του! Η Πανανή αφου μαθαίνει στο προσωρινό καταφύγιο που καταφεύγουν για τον θάνατο του μεγάλου της γιού είναι απαρηγόρητη αλλά υποχρεωμενη να αντέξει για το άλλο της παιδί! Το καϊκι και η μοίρα τους φέρνουν για άλλη μια φορά στην Λήμνο οπου προσπαθούν μέσα απο τις στάχτες την θλίψη και τις μεγάλες απώλειες να ξαναστήσουν τις ζωές τους. Φτιάχνουν όπως μπορούν την νέα τους ζωή στην νέα τους πατρίδα! Στηρίζουν τις ελπίδες και τα όνειρα τους στην Γειτονιά των ονείρων!Δεν είναι όμως μόνο η Ελληνες που ξεριζώθηκαν απο τις δικές τους πατρίδες και το χώμα που τους γέννησε. Η ανταλλαγή των πληθυσμών έφερε στην ίδια θέση με τους Έλληνες της Μικράς Ασίας και τους Μουσουλμάνους της Κρήτης που θα έπρεπε να εγκαταλείψουν τις εστίες τους και το βιός τους για να πάνε στα μέρη απο τα οποία είχαν εκδιωχθεί οι Έλληνες! Έρχεται ο δεύτερος πόλεμος και φρίκη επιστρέφει αλλά η γειτονιά των Ονείρων και η δύναμη των ανθρώπων της ερχονται άλλη μια φορά να αποδείξουν πως η ζωή προχωραει και αλλάζει! Η αφήγηση πάντα σε πρώτο πρόσωπο με αφηγητή πότε την Πανανή και πότε τον Μανώμη! Η γραφή υπέροχη λιτή μεστή που σε καθηλώνει χωρίς να σε κουράζει! Η συγκίνηση διάχυτη σε όλο το κείμενο με έκανε να ταξιδεύσω στις Χαμμένες Πατρίδες αλλά και να θαυμάσω την Ελπίδα των ανθρώπων που τα έχασαν όλα, αλλά είχαν το σθένος και την δύναμη να σταθούν στα πόδια τους και να προχωρήσουν! Δεν ξέχασαν ποτέ την γή που γεννηθηκαν μεγάλωσαν και έζησαν τα καλύτερα χρόνια της ζωής τους και ελπίζουν μέχρι την τελευταία τους πνοή την επιστροφή!