Τόκα Μπουρίνα

PUNTA GARDON

Γαρμπής απόψε κουρταλεί αποσπερνός τα στράλια,
κόρφο να ψάξεις και θα βρεις, απάγκια στη στεριά,
τη νύχτα την αφέγγαρη των αστεριών ανταύγεια,
του γέρικου μπάρκου το σκαρί κι' ανέλα στη σκουριά.

Κουρούπι άδειο από κρασί και περατζάδα λόνγκα,
στο mar Atlantico μποφόρ, απ' το βοριά μαυρίλα,
μετάξι πάχνη της αυγής, μαγνάδι απ' τη Ναγκόγια,
πεσκέσι μήνες το κρατάς, κοντά η Παραγκουΐα.

Άγριο το φόρτσα του καιρού, πουνεντογάρμπης κάργα,
καταμεσής Ατλαντικού, κι' ανεμοδούρα, μπόρα,
πρωτάρης αβάσκαντο κρατά από μια χήρα μάνα,
μπας και μερέψει σώψυχα, τούτη εδώ την ώρα.

Τραβέρσο ταξιδεύουμε, από νωρίς στροφές κομμένες,
αχολογάει η σιδεριά, κύματα βουνά, φορτίο μάργα,
ο Κάπος λογιάζει, της θάλασσας τις άγριες στιγμές,
την κοσμοχαλασιά κι' η Punta Gardon αλάργα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Το σύντομο ταξίδι μου πάνω στην ποίηση, πιστεύω ότι έφτασε στο τέλος του με την τελευταία μου αυτή ποιητική συλλογή «ΤΟΚΑ ΜΠΟΥΡΙΝΑ». Νιώθω ότι ήμουν πολύ τυχερός που ταξίδεψα μ' αυτό το υπέροχο καράβι, ΠΟΙΗΣΗ, γνωρίζοντας έναν διαφορετικό κόσμο, πρωτόγνωρο για μένα, όπου άδραξα όση γνώση μπορούσα να αδράξω, σ' αυτό το μικρό διάστημα κοντά σε υπέροχους ανθρώπους. Μου χάρισε συνάμα ευτυχισμένες στιγμές και βαθιές συγκινήσεις με τα καλά τους λόγια για τη δουλειά μου, που δεν είχα φανταστεί ότι θα μπορούσε να είχε συμβεί κάτι σαν αυτό και δη στο λυκόφως της ζωής μου. [...]