Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη: Αριστουργηματικά Ανάλεκτα - 3

Γ' Τόμος: Άνθος του Γιαλού, Ta Πτερόεντα Δώρα, Το Μυρολόγι της Φώκιας, O Γάμος του Καραχμέτη. Παρατίθενται συγκριτικά το "Άγιο Πρωτότυπο" κείμενο και η απόδοση στη νέα ελληνική, με συνημμένο εκτενές υπόμνημα για το κάθε διήγημα, με προσεγγίσεις, αναλύσεις και απόπειρες ερμηνευτικών προεκτάσεων.
Το παπαδιαμαντικό έργο διαλέγεται με την ιστορία μας, τον πολιτισμό μας, τη γνήσια παράδοσή μας και αυτό το ίδιο το μέλλον μας. Είναι τόσο μεγάλο και σημαντικό επειδή είναι ζωντανό. Είναι από τις πιο γνήσιες εθνικές δυνάμεις από τις οποίες εκπηγάζουν αέναα δύναμη, θάρρος και αισιοδοξία. Ως τέτοιο μπορεί να θεωρηθεί πολύτιμη εθνική κιβωτός του Γένους.
Η ανά χείρας μελέτη σκοπεί να φανεί χρήσιμη και να είναι καλοδεχούμενη τόσο από τη νεότητα (μαθητιώσα και σπουδάζουσα), όσο από και τον κόσμο της διανόησης, αφ’ ενός με τη μετατροπή του πρωτότυπου κειμένου σε νεοελληνική εκφορά λόγου και αφ’ ετέρου με την παρουσίαση του μαγευτικού κόσμου του συγγραφέα.

Το έργο θα ολοκληρωθεί σε τρεις αυτοτελείς τόμους με επιλογή δώδεκα διηγημάτων του μεγάλου Σκιαθίτη δημιουργού.


"Παραδίδοντας στο αναγνωστικό κοινό τον δεύτερο τόμο των Αριστουργηματικών Ανάλεκτων του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, ας μας επιτραπεί, εν είδει μικρής εισαγωγής, να παραθέσουμε την κρίση του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη για τον μεγάλο συγγραφέα και το έργο του. Αν και γραμμένη σχεδόν προ εκατονταετίας, φαντάζει προφητική και προχωρημένη για την εποχή της, ενώ παράλληλα διακρίνεται για την ευστοχία και την σαφήνειά της, προσεγγίζοντας τα όρια του εμβληματικού λόγου. Τα λόγια του αποκτούν μια ιδιάζουσα βαρύτητα, αν ληφθούν υπόψιν οι χαοτικές αποστάσεις που χώριζαν τα δύο αυτά πρόσωπα, καθώς ο αριστοκράτης ποιητής, λόγω καταγωγής και ιδιοσυγκρασίας, είχε επιλέξει να οικειοποιηθεί χώρους και τρόπους ζωής εκ διαμέτρου αντίθετους από εκείνους του ταπεινού Σκιαθίτη και του σύνολου κόσμου που αυτός εκπροσωπούσε. Όμως, αν και ευρισκόμενος στην αντίπερα ιδεολογική όχθη, του λόγου το ασφαλές του αντισυμβατικού ποιητή για τον ποιητή Παπαδιαμάντη θεωρούμε ότι επαληθεύεται σήμερα.