Συστημική γεωπολιτική και ανθρωπογεωγραφία της Μέσης Ανατολής

Το Ιράν και η Συρία βρίσκονται στο επίκεντρο των μεγάλων ζητημάτων του μεσανατολικού συστήματος, όπως είναι το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, η κλιμάκωση της έντασης ανάμεσα σε Ιράν και ΗΠΑ, η παρουσία του Ιράν στο συριακό έδαφος και η αντίδραση του Ισραήλ, ο ρόλος της Χεζμπολά στον Λίβανο και το μέλλον του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία.
Οι ρίζες της συμμαχίας ανάμεσα στη Συρία και το Ιράν εντοπίζονται στο γεωπολιτικό τοπίο που διαμορφώθηκε στη Μέση Ανατολή μετά το 1979 και την Ιρανική Επανάσταση. Καταλύτης αυτής της συμμαχίας υπήρξε ο Λίβανος, όπου έκτοτε συγκλίνουν οι περιφερειακές οπτικές της Συρίας και του Ιράν. Ο πόλεμος στον Λίβανο (1975-1990) και η ανάδυση της Χεζμπολά αναβάθμισε την επιρροή της Δαμασκού στη γειτονική χώρα και η Τεχεράνη απέκτησε έρεισμα και επιρροή στη Μεσόγειο.
Μετά τις πολεμικές συγκρούσεις στο Ιράκ (2003), τον Λίβανο (2006) και τη Συρία (2011), το Ιράν διεύρυνε την επιρροή του εντός του αραβικού γεωγραφικού κέντρου, εδραίωσε την παρουσία του στη Βαγδάτη και τη Δαμασκό -τις δύο ιστορικές αραβικές πρωτεύουσες- και ένωσε την περιφερειακή του ισχύ, που πλέον εκτείνεται από την Τεχεράνη έως τη Βηρυτό.