Το καρδαμυλίτικο εμπορικό ναυτικό, 1850-1950 - Η Καρδαμυλίτισσα

«Όταν ο ήλιος γεμίζει με το ροδόχρυσο φως τον κόλπο των Καρδαμύλων, είναι η ώρα η μυστηριακή, που η ροδοδάκτυλη κόρη της αυγής προβάλλει το χρυσόξανθο κεφάλι της πάνω από την κορυφή του Μαργαρίτη και μας στέλνει το πρώτο της χαμόγελο. Η θάλασσα γίνεται γκριζογάλανη. Οι Γλάροι ξεκινούν για το πρωινό τους βούτημα στη θάλασσα. Τότε ακούγονται οι πρώτοι ήχοι της ζωής, είναι τα παιδόπουλα που βιάζονται, κυρίως το καλοκαίρι, για το πρωινό τους αντάμωμα με τη θάλασσα. Το ξημέρωμα στα Καρδάμυλα είναι μια ουράνια πανδαισία όλες τις εποχές του χρόνου. Το φως της μέρας απλώνει το χρυσαφί του χρώμα πρώτα στη Ράχη, τα άνω Καρδάμυλα, κατεβαίνει Συρικάρι και χάνεται στο πράσινο της Αγγάλης. Λίγο λίγο απλώνεται και προς τη θάλασσα και φθάνει, κατά το μεσημέρι, ως τις Πλακωτές. Το πρωινό στα Καρδάμυλα είναι στιγμές μυστηριακές, το φως εκτοπίζει το μούχρωμα της νύχτας για να φέρει καινούργια μέρα. Κάτω στο λιμάνι τα ναυτόπουλα ανοίγουν τα βαριά από τον ύπνο μάτια τους, τα γέρικα καίκια παίρνουν ζωή, οι γέροι ναυτικοί ανάβουν την πίπα τους ενώ τα σκυλιά δίπλα τους χασμουριόνται.»