Η πεισματάρα θεία Κλάρα

«Γιατί εμένα έτσι μ' αρέσει, αυτά πάντα προτιμώ. Με κανένα δεν τ' αλλάζω, είμαι σίγουρη γι' αυτό!» Αν δεν είναι πράσινο, δεν το φοράει. Αν δεν είναι ξινό δεν το βάζει στο στόμα της. Η κυρία Κλάρα Ξινή είναι πεισματάρα και ξεροκέφαλη! Μα η μικρή ανηψιά της, η σοφή Σοφία, δε θα ησυχάσει αν δεν αλλάξει τις συνήθειες της στενόμυαλης Κλάρας...





Αυτή είναι η καταπληκτική ιστορία της καταπληκτικής θείας Κλάρας. Μας άρεσε πολύ. Για πολλούς λόγους. Είναι ένα βιβλίο ευφυέστατο, χαρούμενο, με μύθο ασυνήθιστο και ειλικρινώς εξαιρετική εικονογράφηση. Τόσο τα καθημερινά στιγμιότυπα όσο και τα ξεχωριστά περιγράφονται χιουμοριστικά (και ξέρουμε όλοι τι βάλσαμο για ψυχή και πνεύμα είναι το χιούμορ) και μερικές φορές υπαινικτικά, καθώς ό,τι είναι να αποκομίσει ο νέος αναγνώστης από ένα βιβλίο, δεν χρειάζεται να του το βροντοφωνάξει ο συγγραφέας. Επίσης, η απόδοση της Βίκης Τσιώρου είναι πολύ επιτυχημένη, έχει ρυθμό, έχει χάρη. Η θεία Κλάρα, λοιπόν, δεν είναι μόνο πεισματάρα, είναι και ιδιότροπη, για να μην πούμε επίμονη και εκνευριστική, διότι συμβαίνει να φορά μόνο πράσινα φουστάνια, καπέλα, τσάντες, να τρώει μόνο πράσινα φαγητά, να ζει σε καταπράσινο σπίτι, να ντύνει με πράσινο παλτουδάκι το σκυλί της, πράσινο άρωμα να φορά και από παπούτσια, «έχει πράσινα της μέντας, πράσινα του μαϊντανού, πράσινα σαν κολοκύθι, πράσινα του χορταριού». Βεβαίως, κάποτε άλλαξε και όλα γύρω της έγιναν πολύχρωμα. Αλλά τι συνέβη; Ενα παιδί τη βοήθησε, ένα κοριτσάκι...



ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ - 12/07/2002