Θεωρία της φιλοδοξίας

Ο Herault de Sechelles (1759-1794) είναι ο Αλκιβιάδης της Γαλλικής Επανάστασης. Ευγενικής καταγωγής, εξαιρετικής ευφυΐας και ομορφιάς, ξεκίνησε νεότατος τη δημόσια καριέρα του ως προστατευόμενος της Μαρίας Αντουανέττας και ως πολλά υποσχόμενος συγγραφέας. Φιλόδοξος, καυστικός, όσο και άνθρωπος των απολαύσεων, αποκήρυξε έγκαιρα την τάξη του, συμμετείχε στην κατάληψη της Βαστίλλης, έλαβε ενεργό μέρος στην Τρομοκρατία, αλλά συνδέθηκε με τον Δαντόν – και κατέληξε μαζί του στην γκιλοτίνα κατ’ εντολή του Ροβεσπιέρου. Η Θεωρία της φιλοδοξίας γράφτηκε μέσα σε λίγες μέρες το 1788, παραμονές της Επανάστασης. Είναι ένα σχεδόν σαρδόνιο εγχειρίδιο προς χρήση από φερέλπιδες μνηστήρες δημόσιων ρόλων και επίδοξους χειραγωγούς της κοινής γνώμης, το οποίο ο ίδιος ο συγγραφέας έκρινε σκόπιμο να καταχωνιάσει σ’ ένα συρτάρι για να μη βλάψει την εικόνα του. Δημοσιεύτηκε αρκετά χρόνια μετά την καρατόμησή του, μόλις το 1802. Λέγεται πως ήταν ένα από τα αγαπημένα αναγνώσματα του Ναπολέοντα Βοναπάρτη – αλλά και του Σταντάλ.