Μικρές ανάγκες

Πρώτα το βλέμμα τους έπεσε στα χέρια. Τα ξεχώρισαν από τα υπόλοιπα μέλη, τους άλλαξαν θέση, τα τοποθέτησαν χιαστί, έτσι που να συγχέονται οι ρόζοι και οι γραμμές τους. Τι κι αν είχανε σπάσει πέτρες, τι κι αν κρατούσαν χαρτοφύλακα, εκείνη τη στιγμή τα χέρια, τελείως σαστισμένα, έμεναν ακίνητα σαν ιστορικά μνημεία. Έπειτα κοίταξαν το πουκάμισο. Αυτό, αντίθετα, ακολουθούσε το ρυθμό της μηχανής και του αέρα που έμπαινε από το ανοικτό παράθυρο, καθώς προσπερνούσαν βιτρίνες και αγάλματα.
Τότε κάποιο θρόισμα παντού. Ένας αγκώνας απαιτητικός. Η πρωινή ευσυνειδησία του ελεγκτή τους επανέφερε στην τάξη. Τα χέρια άφησαν το πόστο τους και οδηγήθηκαν ράθυμα προς το παντελόνι. Κοντά στην εξέχουσα επικράτεια του πέους. Αναδιφώντας στις τσέπες, μπόρεσαν να προσφέρουν το σωστό αντίτιμο. Πράξη σημαντική, όπως όλες οι πράξεις που συμβαίνουν απρόσκοπτα την κατάλληλη στιγμή.

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου