Δεκάτη

Η ποιητική μου συλλογή με τίτλο "δεκάτη", είναι μια προσπάθεια να εμβαθύνω στην ψυχολογία της νέας καθημερινότητας.
Την ονόμασα "δεκάτη", διότι αφενός ακολουθεί σε σειρά προηγούμενες ποιητικές μου συλλογές, και αφετέρου, διότι ο αριθμός "10" συμβολίζει την αιωνιότητα.
Για τους Πυθαγόρειους δε, το "10" ήταν ο ιερός αριθμός που εξέφραζε το σύνολο των φυσικών νόμων και των θείων επιρροών στον κόσμο μας.
Σε αυτή τη συλλογή, επιλέγω να εστιάσω στον άνθρωπο, που από τη φύση του είναι κοινωνικό ον, έχει δηλαδή έμφυτη ανάγκη να συνυπάρχει και να συνεργάζεται με τους άλλους ανθρώπους τόσο για την εξέλιξη του όσο και για την επιβίωσή του.
Δυστυχώς, όμως στις μέρες μας οι άνθρωποι απομονώνονται κοινωνικά ολοένα και περισσότερο.
Είναι μία κατάσταση κατά την οποία τα άτομα δεν βιώνουν την αίσθηση του "ανήκειν", δεν δεσμεύονται με τους άλλους ανθρώπους, στερούνται την αλληλεγγύη, δεν αλληλεπιδρούν κοινωνικά με άλλα άτομα, είναι ανεπαρκή στην εκπλήρωση ποιοτικών ερωτικών σχέσεων.
Οι περισσότεροι μας λένε ότι η κοινωνία μας προοδεύει. Τι εννοούμε όμως με τη λέξη "πρόοδο"; Πράγματι προοδεύουμε; Είναι ικανή η τεχνολογική ανάπτυξη που παρατηρείται τους τελευταίους αιώνες να λύσει τα κοινωνικά προβλήματα της ανθρωπότητας; Και αφού ο άνθρωπος είναι "φύσει πολιτικόν ζώον", γιατί αποστρέφεται καθετί πολιτικό;
Όλα αυτά τα ερωτήματα που συνεχώς τριβελίζουν το μυαλό μου, αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης και καταγράφηκαν ως "αξία δημιουργίας" σε δύσκολους καιρούς.
Και κάπως έτσι λοιπόν, χτίστηκε η "δεκάτη", με 4 γερά θεμέλια που αλληλεπιδρούν και αντιστέκονται στη φθορά της κοινωνικής απομόνωσης: "ανθρωποκεντρικόν", "ερωτικόν", "λογικόν", "πολιτικόν".
Και όλα αυτά, σε ένα κύκλο ζωής, που -όπως πάντα λέω- δεν έχει κλείσει. Συνεχίζεται.