Ήλιος με μουστάκια

Τι κοινό μπορεί να έχουν τα δρομολόγια της Lufthansa με τους γλάρους που
πιάνουν το βελονάκι; Ή οι ιστορίες του παππού από το αλβανικό μέτωπο μ’ ένα
τζιζ κέικ λεμόνι, πολύχρωμα κολίμπρι και την απονομή των Όσκαρ; Τη Μαρίνα.
Η Μαρίνα είναι η ηρωίδα του βιβλίου της Μελίνας Σιδηροπούλου «Ήλιος με
μουστάκια» μιας ιστορίας ενηλικίωσης (coming of age story) που αφηγείται με
γλυκόπικρο τρόπο, στοιχεία μαγικού ρεαλισμού και γενναίες δόσεις χιούμορ τη
χαρά, το δέος και τον πόνο του να μεγαλώνεις.

Σύμμαχοι στο ταξίδι της είναι ο γάτος της, η γιαγιά, οι φίλοι και βέβαια το «βλαμμένο», η μεγαλύτερη αδερφή της. Κυρίως όμως η φαντασία που επιτρέπει στη Μαρίνα να δραπευτεύει όταν οι περιστάσεις το απαιτούν. Όπως όταν έχεις μείνει μόνος σου στο μπαλκόνι και ακούς μια φωνή από τον ουρανό ή αρχίζεις να αναρωτιέσαι από τι είναι φτιαγμένη η λευκή γραμμή που αφήνουν πίσω τους τα αεροπλάνα. «Εγώ πιστεύω πως την άσπρη γραμμή τη σχηματίζουν τα αεροπλάνα για να δημιουργήσουν στον αέρα
έναν διάδρομο προσγείωσης για τους γλάρους όλου του κόσμου, ώστε να ξέρουν πώς να φτάσουν στο Φάληρο για ψαράκι. Δηλαδή γίνεται το εξής: Μόλις απογειωθεί το αεροπλάνο, περνάνε οι αεροσυνοδοί, πάντα όμορφες και γλυκομίλητες, και δίνουν στους επιβάτες λευκό νήμα, ξεκινώντας από τους μπροστινούς. Εκείνοι αρχίζουν
να πλέκουν με βελονάκι και μόλις φτιάξουν τρία τέσσερα δάχτυλα δίνουν το εργόχειρο στον επιβάτη που κάθεται πίσω τους, και ο πίσω στον πιο πίσω, μέχρι να φτάσει στην
τελευταία σειρά και να (…)». Ή όταν αρχίζεις να βλέπεις ιπτάμενους κουραμπιέδες («Mόρια ζάχαρης γυρνούν γύρω γύρω στον χώρο. Πετούν πάνω από τον μπεζ βελούδινο καναπέ, πάνω από το στερεοφωνικό, πάνω από τη σκούρα ξύλινη βιβλιοθήκη, πάνω από τον πίνακα με τις ελιές, δίπλα από την μπορντό μπρεζέρα. Τσουφ τσουφ, πάνε και κάθονται όπου θέλουν. Κάνουν ό,τι θέλουν και κοιτάζουν με ύφος αυτοκρατορικό.») ή πας τη μαμά σου βόλτα με έναν ναρκισσευόμενο κάπρο σε φυτείες ρυζιού για να της χαρίσεις ένα περιδέραιο αγάπης.

Εικοσιέξι αυτοτελείς ιστορίες -που άλλοτε μοιάζουν με κλασικά κεφάλαια και άλλοτε σαν
μικρονουβέλες- συνθέτουν ένα πρωτότυπο στη δομή του μυθιστόρημα που μιλά για τα
πρώτα βήματα αναζήτησης της ταυτότητάς μας, τις πρώτες απώλειες, τις σχέσεις, τα όρια, τα όνειρα και τις ανησυχίες που γεννιούνται στην προεφηβεία και την εφηβεία μας- όσο κι αν διαρκεί αυτή η περίοδος για τον καθένα μας, γι’ αυτό εξάλλου αφορά και τους ενήλικους αναγνώστες.

Ο «Ήλιος με μουστάκια», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καλειδοσκόπιο, είναι ένα ειλικρινές κείμενο που δεν κρύβει τις δυσκολίες της παιδικής ηλικίας, δεν την εξωραϊζει μόνο και μόνο γιατί έχουμε την ανάγκη για ένα καταφύγιο στη μνήμη μας. Την ίδια στιγμή που αναγνωρίζει πλήρως το μεγαλείο της.

Τις ιστορίες φωτίζει με τον δικό της χαρισματικό τρόπο η ζωγράφος- εικονογράφος Πέρσα Ζαχαριά που ξετυλίγει τον μίτο εικαστικά. «Πρόκειται για ένα βιβλίο που δημιουργεί εικόνες, έναν ολόκληρο κόσμο, πολύ ξεχωριστό και προσωπικό, με τον οποίο τελικά δεν μπορείς παρά να ταυτιστείς και με τους ήρωες και τις καταστάσεις. Είχα πραγματικά τη μεγάλη χαρά να το εικονογραφήσω, ακολουθώντας το βλέμμα της Μαρίνας είτε στο πραγματικό είτε στο φανταστικό της κόσμο!» σημειώνει η εικονογράφος.

Η συγγραφέας ανοίγει επίσης έναν ζωντανό διάλογο με τους αναγνώστες που δημιουργήθηκε ειδικά για το λόγο αυτό, όπως βέβαια και μέσω της ομώνυμης σελίδας στο FB. Τώρα ποιός είναι ο Ήλιος και γιατί έχει μουστάκια είναι ένα θέμα…


ΤΙΤΛΟΙ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ
Σιβηρία
Life is a cake, not a piece of
Αρχή
Τρίμματα
Τo καρότο και τα σκουλήκια
Η λεμονιά
Ο παππούς λέει ιστορίες
Γοριλάκι
Εργοστάσιο παγωτού
Lufthansa
Ιπτάμενος δίσκος
Απορία
Κυριακάτικο τραπέζι
Έργο τέχνης
Ένας Θεός στο μπαλκόνι
Sugarhate
Ήλιος με μουστάκια
Το τζάμι
Ο κόσμος
Imperfect match
And the Oscar goes to…
Γάμος
Aζίμ
Στην κατάψυξη
Ρεπό
Time to say…
A, και κάτι ακόμα, σαν
σημειώσεις