Ταξίδι στη νήσο Κρήτη του ελληνικού αρχιπελάγους κατά το έτος 1817

Ο αυστριακός Franz W. Sieber (Πράγα, 1789-1844), σπούδασε Ιατρική και Αρχιτεκτονική και ήταν κάτοχος ευρείας ανθρωπιστικής παιδείας, με ενδιαφέροντα αρχαιολογικά, ιστορικά, γεωγραφικά, γεωλογικά, γλωσσολογικά, θρησκειολογικά, εθνολογικά, λαογραφικά, βοτανολογικά και άλλα. Ήταν ένας «οικουμενικός άνθρωπος» (Homo universalis). Επισκέφθηκε την Κρήτη κατά το έτος 1817, όπου έμεινε για έναν περίπου χρόνο. Το έργο του, αναφορικά με το ταξίδι του στην Κρήτη, αποτελεί την καλύτερη πηγή για την Ιστορία και τον Πολιτισμό της Κρήτης κατά το πρώτο τέταρτο του 19ου αιώνα.

Ο συγγραφέας έρχεται στην Κρήτη, έχοντας πρώτα μελετήσει τα κείμενα περιηγητών που είχαν επισκεφθεί το νησί πριν από αυτόν. Μας προσφέρει τις γνώσεις του και συμπυκνώνει μέσα στο βιβλίο του και τις καταγραφές προγενέστερων μελετητών. Ταυτόχρονα, και λόγω της ιατρικής του ιδιότητας, έχει εύκολη πρόσβαση στα σπίτια των κατοίκων των περιοχών που επισκέπτεται και καταγράφει καθημερινές στιγμές και ιστορικά γεγονότα. Με οδηγό του τον Γιώργο και στη συνέχεια τον Ηλία Μελιδόνη, ανακαλύπτει την αθέατη όψη της ζωής στην Κρήτη του 19ου αιώνα. Ήρθε σε επαφή με ανθρώπους της ανώτερης κοινωνικής τάξης και της διοικήσεως, Έλληνες και Τούρκους. Ήταν εφοδιασμένος με σουλτανικό φιρμάνι, προκειμένου να του επιτραπεί να περιοδεύσει στην Κρήτη, όμως αυτό θεωρήθηκε ατελές και προκειμένου να διευκολύνει την εκεί παραμονή του και το έργο του, εξασκούσε δωρεάν την Ιατρική, με αποτέλεσμα να προκαλέσει, αφ΄ ενός την αντίδραση ορισμένων εκ των τότε Ιατρών της Κρήτης, αφ’ ετέρου δε τη συμπάθεια και την αγάπη των απλών ανθρώπων, που απολάμβαναν δωρεάν περιθάλψεως και φαρμάκων εκ μέρους του.

Ο μεταφραστής του βιβλίου, Ιωάννης Ηλ. Βολανάκης, μετά το πέρας των σπουδών του στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών (Αρχαιολογία-Ιστορία-Θεολογία), γνώστης της γερμανικής γλώσσας, έτυχε σχετικής υποτροφίας και συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Βόννης (1966-1971). Εκεί περιήλθε σε γνώση του το βιβλίο του F. W. Sieber, το οποίο δεν είχε μεταφρασθεί ποτέ ολόκληρο στην ελληνική γλώσσα. Έτσι έλαβε την απόφαση, να προβεί στη μετάφρασή του από την γερμανική στην ελληνική γλώσσα, με απώτερο σκοπό, οι Κρητικοί και γενικότερα οι Έλληνες, οι οποίοι δεν έτυχε να γνωρίζουν γερμανικά, να γίνουν κοινωνοί του πλούτου που περιέχει το σπουδαίο αυτό έργο.