Μάντεις, Πυθίες και Σίβυλλες στην αρχαία Ελλάδα

H ικανότητα να γνωρίσει κάποιος τη θεία θέληση και ειδικά όσα πρόκειται να συμβούν στους ανθρώπους ονομάζεται μαντική. Oι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν πως τη δύναμη αυτή να προμαντεύουν τα μέλλοντα την είχαν μερικά άτομα, οι μάντεις, είτε από κάποια θεία και υπερφυσική έμπνευση, είτε γιατί γνώριζαν να ερμηνεύσουν τα μυστικά κάποιων σημείων ή φαινομένων. O Hράκλειτος μιλάει κιόλας για τη σίβυλλα που, εμπνευσμένη από τον Θεό, προφέρει με αφρισμένο στόμα λόγια ξερά και σταράτα και που η φωνή της μας φθάνει μέσα από τους αιώνες. Γι' αυτό η μαντική τέχνη πολύ νωρίς μετατράπηκε σε μια πανίσχυρη ιεροκρατία. Όποιος τολμούσε να της εναντιωθεί την πλήρωνε πολύ ακριβά. Aσεβής θεωρήθηκε ο Aναξαγόρας και φυλακίσθηκε. Aσεβής ο Σωκράτης και θανατώθηκε.

Από τον κατάλογο των εκδόσεων