Οι διακοπές του Μαιγκρέ

– Θα μπορούσα πολύ εύκολα να γίνω αντικοινωνικός και ίσως γι’ αυτό επιβάλλω στον εαυτό μου αυτή την καθημερινή παρτίδα του μπριτζ. Φαίνεται απλό και φυσικό, έτσι δεν είναι; Ο καθένας μας θεωρεί τη ζωή του απλή, ώσπου μια μέρα συμβαίνει κάτι και οι άνθρωποι μας βλέπουν όχι όπως είμαστε αλλά σε συνάρτηση με αυτό το γεγονός. Νομίζω, κύριε Μαιγκρέ, ότι αυτός είναι ο λόγος που σας παρακάλεσα να έρθετε.
[...] Κι όμως ήταν ευαίσθητη και πιθανόν αν έπιανε τον δολοφόνο στα χέρια της, να τον τιμωρούσε με τον τρόπο που είχε αναγγείλει πριν στο μαγαζί της.
Στην παραλία ο κόσμος ακόμη δεν ήξερε τίποτα και το θέαμα ήταν το συνηθισμένο: μαμάδες και παιδάκια με μαγιώ, ομπρέλες κόκκινες και μπλε μπάλες, κολυμβητές που βουτούσαν στον αφρό των κυμάτων.

Ο επιθεωρητής Μαιγκρέ φεύγει επιτέλους για διακοπές με τη γυναίκα του στη Σαμπλ ντ’ Ολόν, μια παραθαλάσσια πόλη στην πλευρά του Ατλαντικού. Όλο τον χειμώνα ονειρεύεται την ηρεμία μακριά από το γραφείο του στη Δικαστική Αστυνομία και τις εξιχνιάσεις εγκλημάτων. Όμως μέσα στην ανεμελιά των διακοπών, τη ρουτίνα και την πλήξη της κωμόπολης, οι συνθήκες θα τον εμπλέξουν σε μια ιστορία διπλού φόνου, σ’ ένα περιβάλλον των ντόπιων αστών και πιο λαϊκών ανθρώπων, σ’ ένα σκηνικό με γιατρούς, ανακριτές, καλόγριες του τοπικού νοσοκομείου, δημοσιογράφους, υπηρέτες και ψαράδες.
Το βιβλίο γράφτηκε κατά την αμερικανική περίοδο του Σιμενόν μετά τον πόλεμο και εκδόθηκε στη Γαλλία το 1948 με μεγάλη κυκλοφοριακή επιτυχία.