Από την ομηρική στη νεότερη Κεφαλονιά

Θουκυδίδη στην Ιστορία του– δεν συγκροτήθηκε κατά τους αρχαίους ή τους κλασσικούς χρόνους. Υπήρξε και δομήθηκε ήδη από τους χρόνους αναφοράς των ομηρικών επών. Δηλαδή, από τον 12ο αλλά και ακόμα παλιότερους π.Χ. αιώνες.
Όμως, τα πολίσματα αυτά των Ομηρικών χρόνων, δεν έφεραν ακριβώς τα ίδια ονόματα. Επιχειρούμε λοιπόν να τα τοποθετήσουμε στον χάρτη της σημερινής Κεφαλονιάς, προκειμένου να απαντήσουμε στα εκκρεμή ερωτήματα της ομηρικής τοπολογίας ως προς τον ευρύτερο γεωγραφικό χώρο, επιπλέον δε να δικαιολογήσουμε και τον λόγο αλλαγής των ονομάτων.
Πού βρίσκονταν τελικά η Ιθάκη, η Σάμος, η Σάμη, τα Κροκύλεια, το Δουλίχιο, η Αστερίδα, οι Αλαλκομενές;
Βασική μας εικασία, την οποία και προσπαθούμε να αποδείξουμε στο πρώτο μέρος του βιβλίου αυτού, είναι ότι ο Όμηρος δεν έκανε λάθος στις γεωγραφικές του αναφορές ως προς τους παραπάνω τόπους.
Στη συνέχεια του παρόντος, επιχειρούμε να ερμηνεύσουμε την προέλευση αλλά και τη σημασία ονομάτων που εμφανίστηκαν κατά τους νεότερους χρόνους στο νησί: π.χ. τι σημαίνουν και από πού προήλθαν οι ονομασίες Αργοστόλι, Ληξούρι, Κούταβος, Λάσση, Πρόννοι, κτλ.;
Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου κάνουμε αναφορά σε δύο σημαντικές προσωπικότητες του νησιού: τον Μαρίνο Χαρμπούρη, που έζησε τον 18ο αιώνα, και τον Άγιο Παναγή Μπασιά, που έζησε τον 19ο αιώνα. Οι αναφορές μας αυτές δεν είναι τυχαίες. Αντίθετα, προσθέτουν η καθεμιά τους και από κάτι για τους δύο άνδρες που, με τον τρόπο του ο καθένας, συνέβαλαν στην αφύπνιση των νεότερων Ελλήνων και Κεφαλλήνων, καθώς και στο κίνημα του Επτανησιακού Ριζοσπαστισμού.