Ακροβατώντας

"...Ύστερα πέρασε η σκέψη του στον ποιητή, που πάλεψε σ' όλη του τη ζωή και ξεκίνησε γράφοντας ένα ποίημα που καθώς το δούλευε και προσπαθούσε να κρατήσει μόνο την ουσία, εκείνο λιγόστευε-λιγόστευε σε λέξεις. Πρώτα έδιωχνε όλα τα επίθετα γιατί ήταν ανεπαρκή στον προσδιορισμό τους μετά πέρασε στα ρήματα, που τα είδε σαν ανεπαρκείς προσδιορισμούς τους, μετά πέρασε στα ρήματα, που τα είδε σαν εγωιστικές λέξεις στην απόδοση πράξεων και αισθημάτων. Έφτασε έτσι στα ουσιαστικά που πονούσε ο ποιητής στην αφαίρεσή τους, γιατί περιέκλειναν ουσίες, αλλά να που αυτός αποζητούσε ΤΗΝ ουσία. Στο τέλος του περίσσεψαν μόνον οι λέξεις γέννηση, θάνατος, λόγος, αγάπη και έρωτας και αντικατέστησε τη γέννηση και το θάνατο με τη λέξη ον, έκανε το ίδιο με τις λέξεις αγάπη και έρωτας κρατώντας την αγάπη, γιατί εν κατακλείδι μια είναι η αγάπη, εκείνη που με οποιονδήποτε τρόπο κοινωνούμε το άλλο και άφησε απείραχτη τη λέξη λόγος".

Ένα έργο που προσφέρεται για πολλαπλές αναγνώσεις: σαν ιστορία αληθοφανής, σαν απεικόνιση αυτοβιογραφικού χαρακτήρα, σαν συμβολική αναπαράσταση συγκεκριμένων κοινωνικών καταστάσεων, σαν αφήγηση που κυλάει απνευστί. Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα που γίνεται ακόμα πλουσιότερο με την εικονογράφηση του ταλαντούχου ζωγράφου Χρήστου Αλαβέρα.