Από τον αγροτικό χώρο στην ύπαιθρο χώρα

Στις τελευταίες δεκαετίες γίνεται ορατό όλο και περισσότερο το φαινόμενο της συρρίκνωσης του αγροτικού χώρου που συνοδεύεται από βαθιές και κατά τα φαινόμενα αναπότρεπτες αλλαγές. Οι αλλαγές αυτές αφορούν σε όλο το φάσμα της κοινωνίας, της οικονομίας και του πολιτισμού του χώρου. Κοινωνικές και οικονομικές δομές αιώνων, πληθυσμιακές συνθέσεις και χαρακτηριστικά της απασχόλησης, παραδεδομένες συλλογικότητες και αυτονόητες αξίες, συμπεριφορά, νοοτροπίες και πρότυπα, δεδομένες ταξινομήσεις και δίπολα (άστυ και χωριό, παραδοσιακό και σύγχρονο ή ορθολογικό, στατικό και δυναμικό κ.λ.π.) ανατρέπονται κια δίνουν τη θέση τουςή αναδιαμορφώνονται σε νέα μορφώματα που συνθέτουν ή προοιωνίζουν μια νέα πραγματικότητα. Ο αγροτικός χώρος δεν είναι πια αυτός που ήταν ως μια ενότητα κοινωνική, οικονομική και πολιτισμική στην οποία κυρίαρχος φορέας είναι ο αγρότης καλλιεργητής της γης και κτηνοτρόφος και ο τρόπος ζωής του. Μια νέα έννοια, και υπό μια οπτική ένα νέο κοινωνικό και οικονομικό υποκείμενο και υποκείμενο πολιτικής, αναδύεται μέσα από τις αλλαγές και την εξέλιξη ως ο καινούργιος φορέας ή χώρος αναφοράς της περιφέρειας, η ύπαιθρος χώρα, η οποία περιλαμβάνει ως μικρό τμήμα της και τον υπό στενή έννοια αγροτικό χώρο.