Ήλιος με ξιφολόγχες

Θετικά :
Πολυ ωραία ανάπλαση της Σαλονίκης του 1930 με αναφορές σε πραγματικά ιστορικά πρόσωπα και γεγονότα ( για παράδειγμα τον εμπρησμό της Εβραϊκής συνοικίας του Κάμπελ).

Aρνητικά :
H πλοκή του βιβλιου δεν με κρατησε σε αγωνία. Το προαναφερθέν εκτιμω ότι είναι απόρια του γεγονότος ότι επικεντρώνεται σε ορισμένους μόνο χαρακτηρες (π.χ. στο αχαλίνωτο ερωτικό πάθος του
νεαρού ταγματάρχη με την ερωμένη του) και δεν αναλύει το backround και τα κίνητρα των υπολοίπων χαρακτήρων. Κάπου το βιβλιο χάνει την ταυτότητα του δηλαδή εκεί που νομίζει ότι διαβάζεις αστυνομικό μυθιστόρημα το πάει στο ερωτικό κομμάτι και νομίζεις ότι διαβαζεις ερωτικό μυθιστόρημα και επειτα απο μερικές σελίδες πάλι σε αστυνομικό και ούτω καθεξής !

Εν ολίγοις : Αξιόλογο ανάγνωσμα αλλά δεν συγκαταλέγεται ανάμεσα στα καλύτερα έργα του Σαλονικιού συγγραφέα

Πολύ ωραίο μυθιστόρημα , μια επιτυχημένη συνέχεια στα προηγούμενα ανάλογα ωραία μυθιστορήματα του ίδιου Θεσσαλονικιού συγγραφέα που έχει σταθερή αναφορά την αγαπημένη του πόλη. Κινηματογραφική γραφή, γερά πλασμένοι αληθινοί μυθιστορηματικοί χαρακτήρες, εξαιρετική απόδοση της περιρρέουσας ατμόσφαιρας της Θεσσαλονίκης της εποχής του ΄30, πολύ δυνατές περιγραφές και μια ιστορία βασισμένη σε αληθινά γεγονότα. Ένα έργο που ακροβατεί εντέχνως μεταξύ ιστορικού και νουάρ μυθιστορήματος, δίχως να ανήκει ξεκάθαρα σε κανένα από τα δύο είδη αλλά με έντονα στοιχεία και των δύο ειδών. Το βρήκα πολύ διαβαστερό και με την ίδια τρομερά πετυχημένη και ιδιαίτερη συγγραφική μανιέρα, ένα σήμα κατατεθέν του Γ. Σκαμπαρδώνη, τόσο στα διηγήματα όσο και στα μυθιστορήματά του. Είναι φανερό ότι είναι από τους πιο ταλαντούχους και παθιασμένους με τη συγγραφή δημιουργούς της γενιάς του και της εποχής μας. Συνιστώ το βιβλίο στον καθένα , όχι μόνο για τους ξεχωριστούς κεντρικούς ήρωες που ο αναγνώστης συμπαθεί αμέσως, αλλά και γιατί μπορούμε να μάθουμε πολλά για τα γεγονότα εκείνης της ιστορικής περιόδου της Θεσσαλονίκης καθώς το πραγματολογικό υλικό είναι άφθονο μέσα στις σελίδες του βιβλίου, αποτέλεσμα της τρομερής ερευνητικής δουλειάς του συγγραφέα πριν καταπιαστεί με την τελική συγγραφή. Πέντε αστεράκια λοιπόν στο βιβλίο γιατί πραγματικά το αξίζει.

Εξαιρετικό! Το ύφος του θυμίζει το μυθιστόρημα του ίδιου συγγραφέα "Πολύ βούτυρο στο τομάρι του σκύλου". Επίσης με πολλά ιστορικά στοιχεία για τη Θεσσαλονίκη και για μία εποχή που δεν έχει μελετηθεί όσο θα έπρεπε από τους ιστορικούς. Συστήνεται ανεπιφύλακτα στους αναγνώστες που τους αρέσει το συγκεκριμένο είδος. Ανυπομονώ για ένα παρόμοιο μυθιστόρημα!