Το θείο τραγί

Ο Αντιήρωας του Γιάννη Σκαρίμπα εισέρχεται στο θέατρο του κόσμου αρνούμενος οποιονδήποτε ρόλο. Περιπλανώμενος, βρώμικος και αλήτης, αυτοαποκαλείται αμαρτωλός κι αφήνεται να ξεδιπλώσει αχαλιναγώγητη την απροσποίητη κακία του καταμεσής της επιτηδευμένης «καλοσύνης» των άλλων. Αυτοεξόριστος εκ πεποιθήσεως στις έρημους και στις πολιτείες φτάνει σα λύκος με προβιά αρνιού για να μπαρουτιάσει (τις ήδη σάπιες στα θεμέλια τους) σχέσεις των ανθρώπων. Προσδοκώντας από αυτούς τον χειρότερο (και τον γνησιότερο) εαυτό τους ευχαριστιέται την προσβολή περιφρονώντας τον οίκτο ή την συμπάθεια. Επιθυμώντας την αφτιασίδωτη, την ενδόμυχη πτυχή τους προκαλεί ώσπου να την κερδίσει σπέρνοντας αδιάκοπα διαμάχες και έριδες. Προσδοκώντας την ενδεχόμενη καταστροφή του αποδέχεται κάθε στροφή της μοίρας που θα τον καταποντίσει όσο και τους υπόλοιπους πεπεισμένος πως μέσα στην πρόστυχη φύση που του έμελλε να κληρονομήσει, στάθηκε γνησιότερος γιατί την αποδέχτηκε.

Σαν ένα κομμάτι του χάους, μια παρουσία που εμφανίζεται για λίγο για να χαθεί ανεπίστροφα στο χωροχρόνο δίχως αιτίες και ίχνη.

www.metewros.com