Κεφαλονίτικες ιστορίες

Στην περίπτωση των ιστοριών που θ' ακολουθήσουν, ο συγγραφέας τους έχει εμπνευστεί τα χιουμοριστικά θέματά του, όχι μονάχα από τη ζωή αλλά κι από την παράδοση, μια παράδοση κεφαλλονίτικη, με τοπικό χρώμα και κίνηση, που κάνει τα ανθρώπινα θεϊκά και τα θεϊκά ανθρώπινα. Ο ίδιος εγέλασε πρώτος κ' εχάρηκε μόνος του τις ιστορίες πριν σκεφτεί να τις γράψει. Όλες τους έχουν κάποιον πυρήνα αληθινό, κάτι που έγινε στη παλιά κεφαλλονίτικη ζωή, ή πιστεύτηκε από την παράδοση. Ο συγγραφέας όμως τις εζύμωσε με τη λογοτεχνική του πείρα, τις έκαμε μεγάλες κ' εξελικτικές, διανθίζοντας τες με άφθονα, δικής του επινόησης, επεισόδια.[...]
Δημ. Σ. Λουκάτος


Στις "Ιστορίες" του ο Σκιαδαρέσης βρίσκει την ευκαιρία ν' αναδείξη και το παλιό εθιμικό στοιχείο της κεφαλονίτικης ζωής, να περιγράψη τόπους κι ανθρώπους, να δώση χαρακτήρες και θεσμούς, να ζωντανέψη γενικότερα την παλιά κοινωνία-άρχοντες και λαό-με τις αρετές και τα ελαττώματά τους, με τα ονόματα και τα παρατσούκλια τους (αξιόλογη λαογραφική προσφορά), και προπάντων να δείξη χαρακτηριστικά τη θρυλική ιδιορρυθμία τους. Μαζί ξέρει να γεμίζη τις λεπτομέρειες με εύθυμη κωμικότητα-χιουμοριστική χωρίς σάτιρα-που χαρακτηρίζει και τις κουβέντες του, και που εδώ βγαίνει πηγαία τα ίδια τα θέματα των "Ιστοριών" του. Λουτρό κεφαλονιτισμού θα πάρουν όσοι διαβάσουν τις ιστορίες αυτές, έτσι καθώς δίνονται με πλούσια γλωσσική και ηθογραφική αναπαράσταση.[...]